Stanowisko Grupy EPL w sprawie ustawy o usługach cyfrowych (DSA)

(A) Harmonizacja istniejących przepisów dotyczących usuwania nielegalnych treści: utrzymanie ogólnej koncepcji art. 13/14 dyrektywy o handlu elektronicznym, a także obecnych procedur powiadamiania i działania (powiadomienie i powiadomienie, powiadomienie i usunięcie, powiadomienie i zawieszenie) jako podstawowego wymogu dla wszystkich platform świadczących usługi na europejskim jednolitym rynku cyfrowym. Należy w jak największym stopniu zharmonizować te zasady w całej Europie i skupić się na jasnych definicjach i skutecznych procedurach. Jednak DSA powinna również wykraczać poza to: proporcjonalne proaktywne środki (np. zautomatyzowane narzędzia, powtarzające się zasady dotyczące przestępców, korzystanie z zaufanych znaczników, masowe przesyłanie powiadomień, zarządzanie tożsamością) dla platform są konieczne, gdy nielegalne treści stają się systemowe, gdy nielegalny charakter treści został już ustalony (poprzez uzasadnione zawiadomienie lub orzeczenie sądowe) lub gdy rodzaj treści i jej charakter nielegalności są takie, że kontekstualizacja nie jest konieczna. Wdrożeniu wszelkich takich środków powinny jednak towarzyszyć odpowiednie zabezpieczenia, aby upewnić się, że praktyki moderowania treści są proporcjonalne. W szczególności w przypadkach podżegania do terroryzmu, nielegalnego nawoływania do nienawiści lub materiałów przedstawiających seksualne wykorzystywanie dzieci, a także naruszeń praw własności intelektualnej, potrzebujemy silnego, skoordynowanego podejścia w całej UE, aby zapewnić, że dostawcy usług podejmą skuteczne środki w celu usunięcia nielegalnych treści ze swoich usług i zapewnienia, że takie treści pozostaną niedostępne po ich usunięciu.

(B) Szkodliwe treści: prawne obowiązki usuwania powinny dotyczyć wyłącznie nielegalnych treści, czyli wszelkich treści niezgodnych z prawem Unii lub prawem państwa członkowskiego. Mimo to legalne, ale szkodliwe treści, takie jak dezinformacja i dezinformacja na temat przyczyn lub środków zaradczych COVID-19, pozostają poważnym problemem. Szkodliwe treści zasługują zatem na ukierunkowane (współ)podejście regulacyjne poza DSA w celu wyraźnego oddzielenia procedur zwalczania szkodliwych lub nielegalnych treści.

(C) Ustawodawstwo horyzontalne: w celu zapewnienia maksymalnej jasności i spójności, DSA powinien stanowić ramy horyzontalne, które są uzupełniane przez istniejące i przyszłe przepisy sektorowe, takie jak lex specialis (np. prawo autorskie, RODO, AVMSD, RODO itp.). Ustawodawca powinien unikać kolizji przepisów i upraszczać definicje w DSA i odpowiednich przepisach sektorowych, uznając nie tylko ogólne zasady zawarte w przepisach horyzontalnych, ale także skutki szczegółowych wymogów w prawodawstwie siostrzanym, unikając w ten sposób niezamierzonych konsekwencji.

(D) Równe warunki działania: uznaje, że nie ma nic nielegalnego ani antykonkurencyjnego w budowaniu udanego biznesu, jakim jest wiele dużych platform. Widzi jednak potrzebę dalszego rozróżnienia między platformami (na tyle, na ile jest to prawnie możliwe), ponieważ niektóre z nich rozwinęły nadmierną siłę rynkową w ostatnich dziesięcioleciach i nadużywają jej. W związku z tym nie powinny one podlegać tym samym zasadom, co mali dostawcy. W przypadku wykazania, że dobrobyt konsumentów ulega erozji, a innowacje są tłumione przez "platformy strażników dostępu" oraz w przypadku wykazania, że istnieje potencjał dla zwiększenia konkurencji na rynkach cyfrowych, że rynki te nie są kontestowalne, a innowacje są tłumione przez duże platformy, konieczne będą proporcjonalne środki. Oprócz celu, jakim jest ochrona europejskich start-upów i MŚP, musimy wziąć pod uwagę - między innymi - wielkość lub skalę zasięgu platform, ponieważ wpływa to na ich zdolność do prowadzenia proaktywnych działań przeciwko nielegalnym treściom w Internecie.

(E) Aktywne/pasywne platformy: przegląd klasyfikacji "aktywnego" lub "pasywnego" zachowania poprzez uwzględnienie najnowszych orzeczeń ETS i usprawnienie DSA zgodnie z dyrektywą o prawie autorskim. DSA powinien również rozważyć, czy te rodzaje platform, jako hosting lub buforowanie, są nadal istotne, ponieważ rola odgrywana obecnie przez platformy stała się znacznie bardziej złożona. DSA powinien przyjrzeć się celowi danego typu platformy i zapewnić odpowiednie definicje, role i obowiązki w tym kontekście.

(F) Zakres: rozszerzenie zakresu terytorialnego DSA w celu objęcia nim również działalności przedsiębiorstw i usługodawców mających siedzibę w państwach trzecich, o ile oferują oni swoje usługi również na jednolitym rynku cyfrowym. Zobowiązanie dostawców z państw trzecich do wyznaczenia przedstawiciela prawnego reprezentującego interesy konsumentów w UE, na wzór RODO. Jeśli platforma importuje produkty do UE, zawsze musi przestrzegać prawa UE w zakresie bezpieczeństwa produktów, ochrony środowiska i konsumentów, etykietowania lub własności intelektualnej, a wszystko to zgodnie z naszym "europejskim stylem życia". Aby lepiej umożliwić europejskim firmom konkurowanie, wprowadzanie innowacji i zwiększanie skali działalności, ważne jest, abyśmy nie obciążali ich nieproporcjonalną administracją i regulacjami. Jest to szczególnie ważne dla MŚP, które mają małe marże i już zostały bardzo mocno dotknięte wdrożeniem RODO.

(G) Ogólne monitorowanie: utrzymanie zakazu nakładania ogólnego obowiązku monitorowania (art. 15 dyrektywy o handlu elektronicznym). W połączeniu z nowymi obowiązkowymi środkami przejrzystości, platformy powinny jednak mieć możliwość, a nawet być zachęcane do korzystania ze zautomatyzowanych narzędzi do dobrowolnego wykrywania ewidentnie nielegalnych treści (np. poprzez wyjaśnienie prawne, że platformy nie ponoszą odpowiedzialności, jeśli wdrażają zautomatyzowane środki). DSA może zbadać możliwość zwolnienia platform z odpowiedzialności w związku z ich działalnością w zakresie zwalczania nielegalnych treści (biorąc również pod uwagę amerykańską zasadę Good Samaritan).

(H) Nadzór: dążenie do pełnej europejskiej harmonizacji obowiązków prawnych w zakresie procedur, zabezpieczeń proceduralnych, moderacji i przejrzystości, w tym jasnych obowiązków prawnych i skutecznego transgranicznego egzekwowania tych obowiązków na szczeblu UE. Ponieważ nie wszystkie państwa członkowskie są odpowiednio wyposażone - zarówno pod względem narzędzi, jak i wiedzy specjalistycznej - do egzekwowania wszystkich obowiązków, Komisja Europejska powinna odgrywać silną rolę w nadzorowaniu, koordynowaniu i wspieraniu krajowych organów wykonawczych w celu zapewnienia, że na organ regulacyjny jednego lub niewielkiej liczby państw członkowskich nie spadnie nieproporcjonalne obciążenie. Grupa EPL nie opowiada się za utworzeniem nowej agencji, jeśli harmonizacja ta może zostać przeprowadzona za pośrednictwem sieci krajowych organów egzekwowania prawa podobnej do Europejskiej Sieci Konkurencji (ECN). Obowiązki w zakresie przejrzystości powinny obejmować wykorzystanie i podstawowe kody źródłowe procesów algorytmicznych, które obsługują treści. Zgodność z tymi dodatkowymi wymogami w zakresie przejrzystości i wyjaśnialności nie będzie kontrolowana przez firmy prywatne, ale będzie podlegać kompetencjom organów nadzoru rynku.

(I) Reklama ukierunkowana: reklama ukierunkowana podlega regulacjom RODO/ePrivacy/P2B. Pewne dodatkowe ograniczenia w DSA można rozważyć, gdy kontekst jest szkodliwy dla naszej demokracji i jeśli nie jest jeszcze objęty innymi przepisami. Uważa, że co do zasady reklama ukierunkowana może mieć pozytywny wpływ gospodarczy i społeczny oraz wskazuje na fakt, że istniejące przepisy muszą być w pełni i odpowiednio egzekwowane, aby zapewnić poszanowanie prywatności użytkowników. Grupa EPL nie popiera zakazu reklamy ukierunkowanej.

(J) Odpowiedzialność platform/mediów/użytkowników: wykorzystanie nowoczesnych technologii w celu skuteczniejszej identyfikacji, w jaki sposób i przez kogo nielegalne treści zostały opublikowane, a tym samym usprawnienie odpowiedzialności platformy. Grupa EPL zdecydowanie popiera prawo do anonimowości w Internecie (zgodnie z RODO), ale jednocześnie odrzuca ideę braku możliwości identyfikacji w Internecie (= to, co jest nielegalne offline, jest nielegalne online). Aby upewnić się, że zachowując anonimowość, każdy jest identyfikowalny cyfrowo tam, gdzie jest to konieczne, należy stworzyć chronioną europejską tożsamość cyfrową, wykorzystując na przykład technologię łańcucha bloków. Poziom odpowiedzialności platform powinien być dostosowany do możliwości identyfikacji użytkowników. Odpowiedzialność platform za treść mediów, które hostują, powinna zostać zmniejszona, gdy media (a tym samym ich treść) są już regulowane przez państwa członkowskie. W ramach kompromisu Grupa EPL mogłaby zaakceptować DSA lub inny przyszły akt prawny, taki jak aktualizacja eIDAS, która czyni europejski system tożsamości cyfrowej obowiązkowym dla niektórych platform (np. sprzedaż towarów fizycznych, usługi e-administracji).

(K) Porządek sądowy: ustanowienie jasnej i skutecznej procedury współpracy z organami ścigania i organami sądowymi, upewnienie się, że nielegalne treści są nie tylko usuwane, ale także monitorowane przez organy ścigania, a obowiązki platform są połączone ze skutecznymi środkami egzekwowania prawa.

(L) Publiczne obowiązki sprawozdawcze: wymaganie od platform i właściwych organów krajowych zgłaszania swoich działań, a tym samym dążenie do uporządkowanej analizy usuwania i blokowania nielegalnych treści na poziomie UE. Obowiązki te powinny być proporcjonalne i umiarkowane dla MŚP i start-upów, a jednocześnie wykluczać mikroprzedsiębiorstwa.

(M) Obowiązki w zakresie przejrzystości: wymaganie od pośredników cyfrowych (wyłącznie w relacjach między przedsiębiorstwami), w tym rejestratorów nazw domen, dostawców usług hostingowych, platform handlowych i reklamodawców internetowych, wprowadzenia skutecznych systemów weryfikacji klientów "Poznaj swoją firmę". Ponadto platformy powinny być przejrzyste w odniesieniu do polityki, jaką przyjmują w odniesieniu do osób dopuszczających się wielokrotnych naruszeń.