Επιλέξτε χώρα
Επιλέξτε τη χώρα σας για να ακολουθείτε τις ειδήσεις από τους εθνικούς σας βουλευτές
Οι παρακάτω χώρες δεν δημοσιεύουν περιεχόμενο στη γλώσσα σας. Επιλέξτε μια χώρα εάν θέλετε να παρακολουθείτε ειδήσεις στα αγγλικά ή στις εθνικές γλώσσες:
Επιλέξτε γλώσσα: Ελληνικά
Τι ψάχνετε
24.11.2022
Έγγραφο θέσης της Ομάδας του ΕΛΚ για την Ουκρανία
Σημαντική σημείωση
Αυτό το έγγραφο έχει μεταφραστεί αυτόματα.
Ο πόλεμοςτηςΡωσίαςκατά της Ουκρανίας διαρκεί περισσότερο από μισό χρόνο.Παρ' όλες τις προσπάθειες του Κρεμλίνου να νικήσει, οι Ουκρανοί, με τη βοήθεια της Δύσης, δείχνουν όχι μόνο μοναδική γενναιότητα και εκπληκτικές στρατιωτικές ικανότητες, αλλά και καταρρίπτουν την παγκόσμια αντίληψη για τη λεγόμενη "στρατιωτική δύναμη της Ρωσίας", την οποία δημιούργησε η ρωσική προπαγάνδα πριν από τον πόλεμο.
Η ουκρανική επιτυχία επιτεύχθηκε επίσης επειδή η Δύση κατάφερε να κινητοποιήσει τις προσπάθειές της για βοήθεια προς την Ουκρανία. Ανθρωπιστική, στρατιωτική και οικονομική βοήθεια παραδόθηκε στην Ουκρανία- οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας εισήχθησαν με σύγχρονες αποφάσεις της Δύσης στην αρχή του πολέμου, προσανατολισμένες στις συγκεκριμένες ανάγκες αυτής της δυναμικής.
Προς το παρόν, η Ρωσία αντιμετωπίζει νέες στρατιωτικές ήττες στην Ουκρανία, η μία μετά την άλλη.Αυτό κάνει τις αρχές του Κρεμλίνου να αντιδρούν απεγνωσμένα με νέες επαίσχυντες πρωτοβουλίες: ψεύτικα "δημοψηφίσματα" σε τέσσερις περιοχές της Ουκρανίας και μια απολύτως μη νόμιμη δήλωση του Κρεμλίνου για την προσάρτηση των περιοχών αυτών- μαζική στρατιωτική κινητοποίηση στη Ρωσία με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες άνδρες να εγκαταλείπουν τη Ρωσία για να αποφύγουν τον κίνδυνο της κινητοποίησης- ρωσικές πυραυλικές επιθέσεις εναντίον ουκρανικών μη στρατιωτικών ενεργειακών υποδομών- ανοιχτές απειλές τουΚρεμλίνου για χρήση τακτικών πυρηνικών χτυπημάτων εναντίον της Ουκρανίας και έκκληση για διαπραγματεύσεις για ειρήνη, αλλά με ρωσικούς όρους.
Η Ουκρανία αποδεικνύει ότι δεν φοβάται καμία από αυτές τις απελπισμένες πρωτοβουλίες του Κρεμλίνου. Η Ουκρανία συνεχίζει να ενισχύει τις θέσεις της στο πεδίο της μάχης και στη διεθνή γεωπολιτική σκηνή: πρόσφατα ζήτησε να της χορηγηθεί η ένταξη στο ΝΑΤΟ χωρίς καθυστερήσεις και χωρίς ενδιάμεσα στάδια.
Παρά τις πρόσφατες λαμπρές στρατιωτικές νίκες των Ουκρανών στις περιοχές του Χάρκοβο και της Χερσώνας και τις ελπίδες ότι ο πόλεμος θα τελειώσει πολύ σύντομα, εξακολουθεί να είναι πιθανό ο πόλεμος να συνεχιστεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, πολύ μέχρι το 2023 και ενδεχομένως και μετά.
Υπάρχειμια κοινή άποψη τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Δύση (συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ) ότι ο πόλεμος θα συνεχιστεί έως ότου η Ουκρανία κερδίσει αυτόν τον πόλεμο και ορωσικός στρατός ηττηθεί. Η Ουκρανία έχει το απόλυτο δικαίωμα να αποφασίσει πότε και πώς θα κηρύξει τη νίκη και ποιοι θα είναι οι όροι για τησυνθηκολόγηση τηςΡωσίαςκαι τη συμφωνία ειρήνης. Γι' αυτό είναι σαφές ότι το πότε θα τελειώσει ο πόλεμος εξαρτάται μόνο από τη δυτική στρατιωτική (παραδόσεις όπλων) και οικονομική υποστήριξη προς την Ουκρανία. Ωστόσο, για να μπορέσει η ΕΕ να παραδώσει ό,τι χρειάζεται, θα πρέπει εμείς, ως μέλη της ΕΕ, να κατανοήσουμε ότι αυτός είναι και "ο δικός μας" πόλεμος - διότι μόνο αν αρχίσουμε να θεωρούμε ότι αυτός είναι και "ο δικός μας" πόλεμος, θα αρχίσουμε να κινητοποιούμε τους πόρους μας μέχρι το επίπεδο που απαιτείται για να πετύχουμε τη"δική μας" νίκη στον "δικό μας" πόλεμο.
Είναι πολύ σαφές ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για την ΕΕ να μετακινηθεί από τις ad hoc αποφάσεις που προσανατολίζονται στις συγκεκριμένες ανάγκες της στιγμής, όπως είδαμε στην αρχή του πολέμου. Πρέπει να κινηθούμε προς μακροπρόθεσμες συστημικές και στρατηγικές πολιτικές και αποφάσεις. Αυτές πρέπει να είναι διττές. Αφενός, οι μακροπρόθεσμες πολιτικές πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες της Ουκρανίας για την άμυνα και την ανάκαμψή της. Ωστόσο, εξίσου σημαντικό, πρέπει να προσανατολίζονται προς τον καθορισμό μελλοντικών πολιτικών με στόχο να καταστήσουν την ΕΕ γεωπολιτικά ισχυρότερη μετά από αυτή τη γεωπολιτική κρίση: τι είδους μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να κάνουμε στα θεσμικά όργανα της ΕΕ - και στην πολιτική μας έναντι της γειτονιάς της ΕΕ στα ανατολικά, συμπεριλαμβανομένης της ίδιας της Ρωσίας;
Το ΕΛΚ, ως κόμμα των θεμελιωδών ευρωπαϊκών αξιών, πρέπει να αναλάβει ηγετικό ρόλο στις συζητήσεις για την πολιτική της ΕΕ αυτή την κρίσιμη στιγμή. Τώρα, υπάρχει η δυνατότητα να επέλθουν βαθιές, τεκτονικές αλλαγές στις μελλοντικές στρατηγικές εξελίξεις ολόκληρης της ευρωπαϊκής ηπείρου, συμπεριλαμβανομένης της ίδιας της ΕΕ αλλά και της ανατολικής γειτονιάς της.
Το παρόν έγγραφο θέσεων συντάσσεται ως συνέχεια του εγγράφου πολιτικής τουΕΛΚ "La Hulpe", το οποίο εγκρίθηκε στο αρχικό στάδιο του πολέμου .Βοήθησε το ΕΛΚ να έχει σαφείς πολιτικές γραμμές για τα πιο σημαντικά "πολεμικά" ζητήματα εκείνη τη στιγμή και μας επέτρεψε να αναλάβουμε την πολιτική ηγεσία στην υιοθέτηση των αναγκαίων αποφάσεων της ΕΕ εκείνη την περίοδο.
Το παρόν έγγραφο αποτελεί μια προσπάθεια μετάβασης από τις στιγμιαίες αντιδράσεις και τα μέτρα σε μια πιο συστημική προσέγγιση της πολιτικής και των αποφάσεων. Τέτοιες στρατηγικές αποφάσεις χρειάζονται τόσο για τη νίκη"μας" στον πόλεμο όσο και για τους αναγκαίους μελλοντικούς μετασχηματισμούς, τόσο στο εσωτερικό της ΕΕ όσο και στο ανατολικό τμήμα της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Το παρόν έγγραφο επικεντρώνεται σε τρεις μείζονες στόχους, τους οποίους η ΕΕ πρέπει να επιτύχει τόσο κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου όσο και μετά τον πόλεμο:
1.ΤΈΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΈΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΆΔΟΣΗ ΌΠΛΩΝ
Το τέλος του πολέμου και ηνίκητηςΟυκρανίαςθα εξαρτηθεί από τρεις σημαντικούς παράγοντες:
Η ΕΕ έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει αυτούς τους παράγοντες σε διαφορετικό βαθμό:
Ο παράγοντας α (πολιτική και ηθική βούληση των Ουκρανών) εξαρτάται κυρίως από τους ίδιους τους Ουκρανούς. Συνεχίζουν να διατηρούν υψηλό ηθικό και πολιτική κινητοποίηση της κοινωνίας τους για να κερδίσουν τον πόλεμο.Η ΕΕ μπορεί να συμβάλει στη διατήρηση του ουκρανικού ηθικού σε υψηλό επίπεδο, επιδεικνύοντας συνεχή αλληλεγγύη, όχι μόνο σε στρατιωτικά ζητήματα, αλλά και με την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, φροντίζοντας εκατομμύρια εσωτερικάεκτοπισμένους, βοηθώντας τις ουκρανικές τοπικές αρχές να επισκευάσουν τις κοινωνικές και ενεργειακές υποδομές εγκαίρως για τον χειμώνα κ.λπ .
Ο παράγοντας γ (κατάρρευση της Ρωσίας) μπορεί να γίνει πραγματικότητα αν η Δύση σταματήσει να στέλνει τα λάθος μηνύματα στον Πούτιν.Θα πρέπει να σταματήσουμε να δίνουμε αφορμή να περιμένουμε ότι κάποιος από τη Δύση θα φροντίσει γιατη "διάσωση του προσώπου"του Πούτιν σεπερίπτωση που η Ουκρανία καταφέρει να συνεχίσει να νικά τις ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις με τόσο αποτελεσματικό τρόπο, όπως έκαναν στην περιοχή του Χάρκοβο, κοντά στην πόλη Ίζιουμ ή στην περιοχή της Χερσώνας. Επιπλέον, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι όσο περνάει ο καιρός οι κυρώσεις της Δύσης (συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ) θα έχουν ολοένα και σημαντικότερο αντίκτυπο στη ρωσική οικονομία και στην ικανότητά της να παράγει νέα όπλα.
Είναι σαφές, ότι ο παράγοντας β (παράδοση όπλων) είναι ο πιο σημαντικός και κρίσιμος για τον τερματισμό του πολέμου στο άμεσο μέλλον.Οι Ουκρανοί έχουν αποδείξει ότι μπορούν να νικήσουντον στρατό τουΠούτιν- ότι ο ρωσικός στρατός δεν έχει καμία ικανότητα να αντισταθεί στην ουκρανική εθνική θέληση και τη δυτική στρατιωτική τεχνολογία. Τα πάντα σχετικά με το τέλος του πολέμου εξαρτώνται μόνο από τη δυτική πολιτική βούληση να παράσχει στην Ουκρανία όπλα της ποιότητας και της ποσότητας που χρειάζονται οι Ουκρανοί. Αυτή είναι η μόνη μεταβλητή μεταξύ των τριών παραγόντων (ουκρανική πολιτική βούληση, δυτική στρατιωτική υποστήριξη, στρατιωτική αδυναμία της Ρωσίας) που εξαρτάται άμεσα από τη δυτική πολιτική βούληση. Το μέγεθος της δυτικής στρατιωτικής υποστήριξης είναι αυτό που επηρεάζει αποφασιστικά το πότε η Ουκρανία θα πετύχει τη στρατιωτική νίκη και θα τερματίσει τον πόλεμο. Οι αποφάσεις μας σχετικά με τις παραδόσεις όπλων θα καθορίσουν πότε θα τερματιστούν τα βασανιστήρια και οι δολοφονίες αθώων Ουκρανών και παιδιών.
Επί του παρόντος, η παράδοση όπλων στην Ουκρανία στηρίζεται κυρίως στις δυνατότητες των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας. Η ΕΕ πρέπει να αναγνωρίσει ότι η βοήθειά της στον τομέα αυτό είναι σημαντικά μικρότερη. Η ΕΕ πρέπει να προχωρήσει από το να ζητά απλώς από τα κράτη μέλη της να παραδώσουν ό,τι μπορούν να βρουν στις αποθήκες ή τις στρατιωτικές τους αποθήκες προς τη δημιουργία μιας νέας συστημικής προσέγγισης. Τρία μέσα πολιτικής πρέπει να διασυνδεθούν αποτελεσματικά: 1. Χρηματοδότηση της ΕΕ (στην κλίμακα που απαιτείται για μεγαλύτερη παραγωγή και αυξημένη παράδοση όπλων)- 2. Αύξηση της παραγωγής όπλων από τις στρατιωτικές βιομηχανίες της ΕΕ- και 3. Οι πραγματικές ουκρανικές ανάγκες σε σύγχρονα όπλα για την επίτευξη της νίκης.
Για τον λόγο αυτό, η ΕΕ πρέπει να εκτιμήσει με σαφήνεια πόσο μεγάλες θα είναι οι ουκρανικές στρατιωτικές ανάγκες για το 2023 σε οικονομικούς όρους. Επιπλέον, πρέπει να καλύψει τις ανάγκες αυτές στο ίδιο επίπεδο με τις ΗΠΑ (οι οποίες το 2022 διέθεσαν 50 δισ. ευρώ για τις στρατιωτικές ανάγκες της Ουκρανίας (25 δισ. ευρώ μόνο για παραδόσεις όπλων). Μόνο η Μεγάλη Βρετανία διέθεσε 4 δισ. ευρώ για όπλα, ενώ η ΕΕ κατάφερε να αποσπάσει μόνο 5,6 δισ. ευρώ για όπλα (2,5 δισ. ευρώ μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Ειρήνης και επιπλέον 3,1 δισ. ευρώ μέσω των παραδόσεων μεμονωμένων κρατών μελών).
Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην αποδυνάμωση του στρατιωτικού δυναμικού της Ρωσίας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις κυρώσεις που απαγορεύουν στη Ρωσία την πρόσβαση σε δυτικά σύγχρονα προϊόντα υψηλής τεχνολογίας και για τις κυρώσεις που αποκλείουν τη Ρωσία από τις παγκόσμιες αγορές. Η Δύση πρέπει να επαναλαμβάνει διαρκώς ότι οι κυρώσεις αυτές θα παραμείνουν έως ότου ο τελευταίος Ρώσος στρατιώτης εγκαταλείψει τα κατεχόμενα εδάφη της Ουκρανίας και έως ότου η Ρωσία συμφωνήσει να καταβάλει αποζημιώσεις για να καλύψει όλες τις ζημιές που υπέστη η Ουκρανία. Αυτό θα στείλει ένα μήνυμα στην πολιτική και επιχειρηματική ελίτ γύρω από τον Πούτιν ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να επανέλθει σε "business as usual" με τη Δύση όσο συνεχίζει να εφαρμόζεται η πολιτική του Πούτιν. 2. ΧΡΗΜΑΤΟΔΌΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΜΥΝΤΙΚΟΎ ΠΟΛΈΜΟΥ
Είναι προφανές, ότι για να κερδηθεί ο πόλεμος κατά του Ρώσου επιτιθέμενου, τόσο οι ουκρανικές όσο και οι "δικές μας" προσπάθειες χρειάζονται κατάλληλη χρηματοδότηση. Κανείς δεν μπορεί να κερδίσει έναν πόλεμο, εάν τα "πολεμικά οικονομικά" δεν διευθετηθούν με συστημικό τρόπο.
Τα "οικονομικά του πολέμου για την Ουκρανία" καλύπτουν τρία θέματα στο πλαίσιο του παρόντος εγγράφου: α) συστημική χρηματοδότηση των παραδόσεων όπλων- β) συστημική χρηματοδότηση του ουκρανικού κράτους κατά τη διάρκεια του πολέμου- γ) συστημική χρηματοδότηση της ανασυγκρότησης της Ουκρανίας, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ουκρανίας που πρέπει να λάβουμε υπόψη το 2023 και μετά περιλαμβάνουν
α) Χρηματοδοτήσεις για την παράδοση όπλων. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι με κάθε ημέρα εντατικών μαχών, η Ουκρανία χάνει ή δαπανά στρατιωτικό εξοπλισμό αξίας 400 εκατ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι μόνο για να ανακτήσει τη στρατιωτική της ισχύ το 2023, η Ουκρανία θα χρειαστεί νέο στρατιωτικό εξοπλισμό αξίας περίπου 100-140 δισ. ευρώ. Εάν η ΕΕ ήταν έτοιμη να αναλάβει το ήμισυ αυτής της ευθύνης, αυτό θα κόστιζε στην ΕΕ περίπου 50-70 δισ. ευρώ κατά τη διάρκεια του 2023 (πολύ παρόμοια με αυτά που έκαναν οι ΗΠΑ κατά το 2022).
β) Υποστήριξη της λειτουργίας του κράτους της Ουκρανίας. Για τη σωστή χρηματοδότηση των βασικών κρατικών λειτουργιών του (σχολεία, νοσοκομεία κ.λπ., εξαιρουμένων των στρατιωτικών δαπανών), το 2022 το ουκρανικό κράτος χρειαζόταν περίπου 5-7 δισ. ευρώ σε εξωτερική οικονομική στήριξη κάθε μήνα (αξιολόγηση του ΔΝΤ). Το 2023, θα χρειάζεται περίπου 3 δισ. ευρώ κάθε μήνα. Αυτό σημαίνει ότι καθ' όλη τη διάρκεια του 2023, η Ουκρανία θα χρειαστεί περίπου 36 δισ. ευρώ σε εξωτερική οικονομική βοήθεια μόνο και μόνο για να διατηρήσει το κράτος σε λειτουργία (η ΕΕ πρέπει να παράσχει τα μισά από αυτά - 18 δισ. ευρώ κατά τη διάρκεια του 2023). Κατά τη διάρκεια του 2022, η ΕΕ συμφώνησε να παράσχει εξωτερική μακροοικονομική χρηματοδοτική συνδρομή στην Ουκρανία ύψους 9 δισ. ευρώ. Ωστόσο, κάθε δόση ερχόταν ως ad-hoc απόφαση του Συμβουλίου της ΕΕ, συνοδευόμενη από μακρές, επίπονες και όχι πολύ καρποφόρες εσωτερικές συζητήσεις της ΕΕ (και φαίνεται ότι τα 3 δισ. ευρώ (από τα 9 δισ. ευρώ που είχαν υποσχεθεί)) δεν θα παρασχεθούν καθόλου κατά τη διάρκεια του 2022). Οι προοπτικές για το πώς η Ουκρανία θα λάβει τέτοια οικονομική βοήθεια από την ΕΕ και την G7 κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους πρέπει να είναι απολύτως σαφείς. Στις 9 Νοεμβρίου 2022, η Επιτροπή ενέκρινε μια δέσμη μέτρων για τη χρηματοδοτική στήριξη της Ουκρανίας το 2023.Η δέσμη αυτή, η οποία εγκρίθηκε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος από το Κοινοβούλιο στις 24 Νοεμβρίου 2022, περιλαμβάνει τη μακροοικονομική χρηματοδοτική συνδρομή+ για την παροχή χρηματοδοτικής αρωγής ύψους18 δισ.ευρώ στην Ουκρανία το 2023. Ας ελπίσουμε ότι μια τέτοια απόφαση θα υποστηριχθεί ομόφωνα από το Συμβούλιο της ΕΕ και το υπόλοιπο των αναγκαίων οικονομικών πόρων θα παρασχεθεί από την G7.
γ)Η ανοικοδόμησητης Ουκρανίαςμετά τον πόλεμο. Το λεγόμενο "Σχέδιο Μάρσαλ για την Ουκρανία" λαμβάνει όλο και μεγαλύτερη διεθνή προσοχή. Για το θέμα αυτό διοργανώνονται και θα διοργανωθούν διάφορα διεθνή συνέδρια. Προς το παρόν, πολλά ζητήματα πρέπει ακόμη να συμφωνηθούν: σε ποιον θα ανήκει το όλο σχέδιο και ποιος θα το καθοδηγήσει; Πώς θα γίνει η διαχείριση του όλου σχεδίου;Πώς θα συγχρονιστεί ολόκληρο το έργο ανασυγκρότησης με τηνένταξητηςΟυκρανίας στηνΕΕ; Πώς θα ξεκινήσει η ανασυγκρότηση και η επισκευή των πιο σημαντικών υποδομών ήδη πριν από τον φετινό χειμώνα; Πώς θα εκτιμηθούν οι πραγματικές μακροπρόθεσμες ανάγκες ανασυγκρότησης σε οικονομικούς όρους; Τέλος, το πιο σημαντικό ερώτημα: από πού θα βρεθούν τα χρήματα; Τι είδους χρηματοδοτικά μέσα θα χρησιμοποιηθούν; Επί του παρόντος, διάφοροι εμπειρογνώμονες εκτιμούν ότι το κόστος της ανοικοδόμησης θα κυμανθεί μεταξύ 350 δισ. ευρώ (εμπειρογνώμονες της ΕΕ) και 750 δισ. ευρώ (Ουκρανοί εμπειρογνώμονες).
Είναι πολύ σαφές ότι η Ουκρανία δεν θα μπορέσει να κερδίσει τον πόλεμο, να χρηματοδοτήσει το κράτος κατά τη διάρκεια του πολέμου και να χρηματοδοτήσει την ανοικοδόμηση μετά τον πόλεμο χωρίς την κατάλληλη οικονομική βοήθεια από τη Δύση.
Ως εκ τούτου, υπάρχει υποχρέωση της ΕΕ και των άλλων εταίρων στον δημοκρατικό κόσμο (G7 κ.λπ.) να καταλήξουν σε ένα σαφές και συστηματικό σχέδιο για το πώς θα αντιμετωπίσουν αυτές τις οικονομικές προκλήσεις. Για μια συστηματική προσέγγιση, πρέπει να ξεκινήσουμε με μια συστηματική αξιολόγηση των "πολεμικών οικονομικών για την Ουκρανία" το 2023 και μετά. Όπως έδειξε αυτή η επισκόπηση, θα απαιτηθούν όχι λιγότερα από 500-600 δισ. ευρώ για το 2023 και τα επόμενα έτη, με μια κατά προσέγγιση πρόβλεψη ότι η ΕΕ θα πρέπει να αναλάβει τουλάχιστον το ήμισυ αυτής της οικονομικής πρόκλησης.Ένα μέρος της μπορεί να καλυφθεί με την κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων τηςΚεντρικής ΤράπεζαςτηςΡωσίαςκαι των Ρώσων ολιγαρχών,για τα οποία έχουν επιβληθεί κυρώσεις, αλλάθα χρειαστεί αρκετός χρόνος για να ολοκληρωθούν όλες οι απαιτούμενες νομικές διαδικασίες.Η ανάγκη για ένα μεγάλο μέρος των οικονομικών πόρων, ωστόσο, είναι άμεση.
Ο πολυμέτωπος πόλεμος του Πούτιν έχει δημιουργήσει πρόσθετες οικονομικές προκλήσεις για την ΕΕ. Ο Πούτιν όχι μόνο έχει εξαπολύσει στρατιωτική επίθεση εναντίον της Ουκρανίας, αλλά έχει επίσης ξεκινήσει τον "ενεργειακό πόλεμο" εναντίον ολόκληρης της ΕΕ. Κατά συνέπεια, εκτός από την ανάγκη να διαχειριστούμε "τα οικονομικά του πολέμου για την Ουκρανία", θα χρειαστούμε περαιτέρω οικονομικούς πόρους για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις αυτού του "ενεργειακού πολέμου".
Ολόκληρη η ευρωπαϊκή ήπειρος πλήττεται από μια άνευ προηγουμένου γεωπολιτική κρίση, με τον στρατιωτικό πόλεμο του Κρεμλίνου στην Ουκρανία και τον"ενεργειακό πόλεμο "του Κρεμλίνου κατά της ΕΕ. Αυτός ο πόλεμος θα κοστίσει την τραγωδία των χαμένων ανθρώπινων ζωών, πολύ μεγαλύτερες στρατιωτικές δαπάνες, μια κατεστραμμένη κοινωνική υποδομή στην Ουκρανία και μια ύφεση στις ευρωπαϊκές οικονομίες. Για να ξεπεράσει αυτές τις προκλήσεις, η ΕΕ θα πρέπει να κινητοποιήσει νέους και υπάρχοντες σημαντικούς οικονομικούς πόρους, όπως ακριβώς έκανε και κατά τη διάρκεια της πανδημικής κρίσης. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η ΕΕ επέλεξε να κινητοποιήσει διάφορα μέσα και ευελιξίες του προϋπολογισμού της ΕΕ και δημιούργησε και νέα, όπως το SURE ή η "ΕΕ επόμενης γενιάς ".Αυτό βοήθησε πολύ στην αντιμετώπιση της κρίσης της πανδημίας.
Είναι σαφές ότι δεδομένων των περιορισμών του τρέχοντος ΠΔΠ κατά τη διάρκεια αυτής της γεωπολιτικής κρίσης, η ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να διαθέσουν νέους πρόσθετους χρηματοδοτικούς πόρους μεγάλης κλίμακας.Στην ανακοίνωσή της σχετικά με την Ανακούφιση και την Ανασυγκρότηση της Ουκρανίας (2022.05.18) η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάνει λόγο για τη διευκόλυνση "RebuildUkraine", ως ένα πιθανό νέο χρηματοδοτούμενο από την ΕΕ μέσο ειδικά αφιερωμένο στη χρηματοδότηση της προσπάθειας ανασυγκρότησης και της ευθυγράμμισης της οικονομίας της Ουκρανίας με την ΕΕ και σημειώνει ότι "δεδομένης της κλίμακας των δανείων που είναι πιθανό να απαιτηθούν, οι επιλογές περιλαμβάνουν την άντληση κεφαλαίων για τα δάνεια εξ ονόματος της ΕΕ ή με εθνικές εγγυήσεις των κρατών μελών". Οποιαδήποτε μελλοντική συμβολή της ΕΕ στην ανοικοδόμηση της Ουκρανίας πρέπει να συμπληρωθεί και να συνδυαστεί με τις διαθέσιμες ευελιξίες και τους πόρους του προϋπολογισμού της ΕΕ και την ενδιάμεση αναθεώρηση του τρέχοντος ΠΔΠ.
Επιπλέον, η ΕΕ πρέπει να καταλήξει στα απαραίτητα νομικά και δημοσιονομικά μέσα για να χρησιμοποιήσει τα δεσμευμένα περιουσιακά στοιχεία της ρωσικής κεντρικής τράπεζας (ιδίως χρυσό) για τη χρηματοδότηση των προσπαθειών ανακούφισης και ανασυγκρότησης. Εάν μεταφερθούν σε έναν ουκρανικό μηχανισμό ανάκαμψης που θα συσταθεί από κοινού από την ΕΕ, τους διεθνείς δωρητές και την Ουκρανία, τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία θα μπορούσαν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στο ουκρανικό πρόγραμμα ανάκαμψης.
3. ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΕΕ (και του ΝΑΤΟ)
Ο πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας και οι στρατιωτικές νίκες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας αλλάζουν τη γεωπολιτική στρατηγική της ΕΕ. Μετά την πρόσφατη ομιλία της Ursula von der Leyen για την κατάσταση της Ένωσης (2022.09.14) και την ομιλία του Γερμανού καγκελάριου Olaf Scholz "Η Ευρώπη είναι το μέλλον μας" στο Πανεπιστήμιο Karl της Πράγας (22.08.29), έχει καταστεί σαφές ότι η Ουκρανία (μαζί με τη Μολδαβία, τη Γεωργία και τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων) θα μπορούσε να γίνει μέλος της ΕΕ κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας.
Για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζεται φιλόδοξη ατζέντα ολοκλήρωσης και από τις δύο πλευρές, την ΕΕ και τις υποψήφιες χώρες.
Η πολιτική του ΕΛΚ για τη διεύρυνση προς την Ουκρανία θα πρέπει να επικεντρωθεί στα ακόλουθα σημεία:
ΝΑΤΟ και Ουκρανία
Οι Ουκρανοί στρατιώτες και οι πολιτικοί ηγέτες μέχρι σήμερα έχουν επιδείξει εξαιρετική γενναιότητα και στρατιωτικές ικανότητες. Έχουν φέρει την Ουκρανία στη θέση της στρατιωτικής ηγεσίας μεταξύ των δημοκρατιών στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Είναι επίσης σαφές ότι το στρατιωτικό δυναμικό και οι δυνατότητες της Ουκρανίας θα ενίσχυαν τη στρατιωτική ισχύ του ΝΑΤΟ στην ευρωπαϊκή ήπειρο, εάν η Ουκρανία εντασσόταν στο ΝΑΤΟ.
Μέχρι τώρα, η επιθετική αντίθεση του Κρεμλίνου ήταν το κύριο εμπόδιο στην επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα σύνορα της Ρωσίας. Η λογική της Ρωσίας να αντιτίθεται στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ δεν ισχύει πλέον από τότε που η Σουηδία και η Φινλανδία προσχώρησαν στο μπλοκ.Επιπλέον,η νίκητηςΟυκρανίας στονπόλεμο κατά της ρωσικής επιθετικότητας θα καταστήσει τα επιχειρήματα του Κρεμλίνου εντελώς άσχετα. Με την επίτευξη της στρατιωτικής της νίκης, η Ουκρανία θα κερδίσει το δικαίωμα να επιλέξει ελεύθερα τις ρυθμίσεις ασφαλείας της.Η Δύση θα πρέπει να σεβαστεί τις επιλογές της Ουκρανίας, διότι νωρίτερα η Δύση δεν άκουγε τααιτήματα της Ουκρανίαςγια δυτικές εγγυήσεις για την ασφάλειά της - και αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο η Ουκρανία αντιμετώπισε τη ρωσική επιθετικότητα.
Η Δύση μπορεί να μην λάβει επίσημες αποφάσεις σχετικά με τις εγγυήσεις ασφαλείας της Ουκρανίας ούτε με την ένταξή της στο ΝΑΤΟ μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος, αλλά το ΕΛΚ θα πρέπει να προετοιμαστεί για να αναλάβει την πολιτική ηγεσία σε αυτές τις πολύ σημαντικές γεωπολιτικές συζητήσεις και θα πρέπει να είναι έτοιμο να σταθεί μαζί με την Ουκρανία για την υπεράσπιση των ζωτικών συμφερόντων της - και των ευρωπαϊκών - ώστε να εγγυηθεί την ασφάλεια της Ουκρανίας στο μέλλον.
Η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ, η οποία θα πραγματοποιηθεί στο Βίλνιους το επόμενο έτος, θα είναι μια καλή ευκαιρία για όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ να επαινέσουντις Ένοπλες ΔυνάμειςτηςΟυκρανίαςως ουσιαστικά τον ισχυρότερο στρατό στην Ευρώπη και να επαινέσουντην ετοιμότητατηςΟυκρανίαςνα συνεχίσει να υπερασπίζεται τις ευρωπαϊκές αξίες μετά το τέλος αυτού του πολέμου. Θα είναι επίσης μια καλή ευκαιρία να συζητηθούν νέες εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία (συμπεριλαμβανομένης της προοπτικής της ένταξής της στο ΝΑΤΟ).
4. ΜΑΚΡΟΧΡΌΝΙΑ ΕΙΡΉΝΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΏΠΗ - ΌΧΙ BUSINESS AS USUAL ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ (μακροπρόθεσμη στρατηγική της ΕΕ έναντι της Ρωσίας και της Λευκορωσίας):
Η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη υιοθέτησε μια πολύ σαφή δήλωση ότι η αυταρχική Ρωσία του σήμερα αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια και την ειρήνη στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Από τη δήλωση αυτή μπορεί να εξαχθεί ένα απλό συμπέρασμα: Η Ευρώπη θα γινόταν πολύ πιο ασφαλής και ειρηνική αν η Ρωσία μετασχηματιζόταν πίσω σε μια πιο δημοκρατική και πιο ευρωπαϊκού τύπου ανάπτυξη.
Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί παράγοντες ως προς το αν η Ρωσία μπορεί να γίνει δημοκρατική στο εγγύς μέλλον, αλλά ο σημαντικότερος από αυτούς είναιη στρατιωτική νίκη τηςΟυκρανίαςκατά της ρωσικής εισβολής. Θα ανοίξει μια πόρτα ευκαιριών για τον μετασχηματισμό της Ρωσίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να δούμε τον πόλεμο της Ουκρανίας κατά της ρωσικής εισβολής με πολύ ευρύτερο νόημα - αυτός είναι ο πόλεμος που μπορεί να φέρει επίσης θετικούς μετασχηματισμούς στη Ρωσία και μπορεί να φέρει πολύ περισσότερη ασφάλεια στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Αυτός είναι επίσης ένας επιπλέον λόγος για τον οποίο πρέπει να θεωρήσουμε αυτόν τον πόλεμο ως "δικό μας" πόλεμο.
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας για τις προοπτικές μιας δημοκρατικής Ρωσίας είναι η σαφής κατανόηση στις δυτικές πρωτεύουσες ότι η Ρωσία μπορεί να γίνει δημοκρατία. Επιπλέον, είναι επίσης ζωτικής σημασίας η ισχυρή πολιτική βούληση της Δύσης να μην επιστρέψει στην προσέγγιση "business as usual" με τον Πούτιν, ακόμη και αν καταφέρει να παραμείνει στην εξουσία για κάποιο χρονικό διάστημα μετά την ήττα της Ρωσίας στον πόλεμο. Η δυτική παράδοση του "business as usual" με τον Πούτιν (ανεξάρτητα από το εγκληματικό του ιστορικό) είναι αυτό που έβαλε τον Πούτιν στον πειρασμό να γίνει όλο και πιο επιθετικός και στο τέλος δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να μετατραπεί το καθεστώς του Κρεμλίνου σε ένα νέο φασιστικό καθεστώς.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο σημαντική η σαφής πολιτική βούληση της δυτικής κοινότητας να αποδοθεί διεθνής δικαιοσύνη για τα εγκλήματα πολέμου της Ρωσίας. Η ΕΕ πρέπει να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην προώθηση του αγώνα κατά της ατιμωρησίας της ρωσικής επιθετικότητας και να προτείνει τη σύσταση ειδικού Διεθνούς Δικαστηρίου για να λογοδοτήσει η Ρωσία για το έγκλημα της επίθεσης κατά της Ουκρανίας. Ένα τέτοιο Ειδικό Δικαστήριο για το έγκλημα της επίθεσης θα θέσει άμεσα σε διεθνή νομική λογοδοσία τις ανώτατες αρχές της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Πούτιν. Για το λόγο αυτό, το Ειδικό Διεθνές Δικαστήριο για το Έγκλημα της Επιθετικότητας διαφέρει από το Δικαστήριο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, το οποίο ξεκίνησε να διερευνά τα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν από απλούς Ρώσους στρατιώτες στη Μπούχα, το Ιρπίν και το Ίζιουμ.
Η σύσταση ενός τέτοιου Ειδικού Δικαστηρίου για το Έγκλημα της Επιθετικότητας θα στείλει αμέσως ένα πολύ σαφές μήνυμα τόσο στη ρωσική κοινωνία όσο και στη διεθνή κοινότητα ότι ο Πούτιν μπορεί να καταδικαστεί για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε. Η σύσταση ενός τέτοιου δικαστηρίου θα είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς την πολιτική και επιχειρηματική ελίτ της Ρωσίας ότι δεν υπάρχει περίπτωση η Ρωσία υπό την ηγεσία του Πούτιν να επιστρέψει σε "business as usual" με τη Δύση. Θα στείλει επίσης ένα σαφές μήνυμα σε ορισμένους από τους δυτικούς ηγέτες ότι η επιστροφή στις "συνήθεις συναλλαγές" ή η συνέχιση του διαλόγου κατά τη διάρκεια του πολέμου με έναν πιθανό εγκληματία πολέμου, τον Πούτιν, δεν είναι πλέον δυνατή.
Ο διάλογος με τον Πούτιν, ο οποίος για μεγάλο χρονικό διάστημα πριν από τον πόλεμο αποτελούσε προτεραιότητα για ορισμένους δυτικούς ηγέτες, ήταν ένα μεγάλο γεωπολιτικό λάθος. Θα ήταν ακόμη μεγαλύτερο λάθος να προσπαθήσουμε να συνεχίσουμε έναν τέτοιο διάλογο με τον Πούτιν τώρα που το καθεστώς του συνεχίζει τον εγκληματικό πόλεμο και διώκει οποιονδήποτε στη Ρωσία έχει διαφορετική άποψη για το έγκλημα αυτής της πολεμικής επίθεσης.
Το ίδιο θα πρέπει να ειπωθεί και για τον δικτάτορα της Λευκορωσίας Λουκασένκα. Θα πρέπει να είναι σαφές ότι δεν είναι δυνατόν να επανέλθουμε σε κανενός είδους διάλογο ή "business as usual" ούτε με αυτόν .
Είναι πολύ πιο σημαντικό για την ΕΕ να ενισχύσει το διάλογο με τη δημοκρατική αντιπολίτευση στη Ρωσία και τη Λευκορωσία. Η ΕΕ πρέπει να δείξει ότι η προστασία της δημοκρατίας και η βοήθεια για τον δημοκρατικό μετασχηματισμό, συμπεριλαμβανομένης της "αποπουτινικοποίησης" των κοινωνιών στις χώρες αυτές, αποτελεί πραγματική προτεραιότητα για την ΕΕ. Το ΕΛΚ θα πρέπει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αυτής της πολιτικής της ΕΕ. Η ΕΕ θα πρέπει να δημιουργήσει διάφορες πλατφόρμες και κόμβους δημοκρατίας προκειμένου να διευκολύνει τον διάλογο μεταξύ των δημοκρατικών δυνάμεων της Ρωσίας/Λευκορωσίας και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ.
Ο διάλογος με τους δημοκράτες στις χώρες αυτές θα πρέπει να ενισχυθεί τρομερά από την ΕΕ, ενώ ο διάλογος με τον Πούτιν ή τον Λουκασένκα θα πρέπει να σταματήσει αμέσως.
Σε θεσμικό επίπεδο, η ΕΕ θα πρέπει να αρχίσει να καταρτίζει στρατηγικές για τη μελλοντική σχέση της ΕΕ με τη δημοκρατική Ρωσία και τη δημοκρατική Λευκορωσία. Στη δημοκρατική Ρωσία θα πρέπει να προσφερθεί η προοπτική να συνάψει συμφωνίες με την ΕΕ για ελεύθερο εμπόριο, ρυθμίσεις χωρίς βίζα, εταιρικές σχέσεις για τον εκσυγχρονισμό κ.λπ. Ομοίως με την Ουκρανία, θα πρέπει να προσφερθεί στη δημοκρατική Λευκορωσία να ενταχθεί στην ΕΕ στο μέλλον. Τέτοιες στρατηγικές θα πρέπει να ανακοινωθούν από την ΕΕ τώρα, χωρίς να περιμένει μέχρι να έρθουν οι μετασχηματισμοί.
5."Ο ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ" - Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΕ
Ενώ ο Πούτιν χάνει ξεκάθαρα στην Ουκρανία, εξακολουθεί να έχει ελπίδες να κερδίσει τον"χειμερινό πόλεμο του Πούτιν" εναντίον της ΕΕ, παγώνοντας τη θέλησή της να στηρίξει την Ουκρανία και τη θέλησή της να απαλλαγεί από τη δική της εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο.
Στόχος του Πούτινείναι να διατηρήσει τις τιμές του φυσικού αερίου και της ενέργειας στην ΕΕ σε πρωτοφανώς υψηλά επίπεδα, προκειμένου να εξαπολύσει κοινωνική και πολιτική αναταραχή σε ολόκληρη την ΕΕ.
Η στρατηγική του "χειμερινού πολέμου" του Πούτιν είναι σαφής: εκμεταλλεύεται τα στρατηγικά λάθη της ΕΕ που έγιναν στο παρελθόν. Το μεγαλύτερο λάθος ορισμένων κρατών μελών της ΕΕ ήταν να εξαρτηθούν σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις ρωσικές ενεργειακές προμήθειες. Ωστόσο, ανεξάρτητα από τα συλλογικά ή ατομικά λάθη του παρελθόντος, τώρα η ΕΕ πρέπει να έχει μια σαφή στρατηγική για το πώς θα κερδίσει αυτόν τον "χειμερινό πόλεμοτου Πούτιν".
Η στρατηγική μας για τη νίκη σε αυτόν τον πόλεμο θα πρέπει να βασίζεται στα ακόλουθα σημεία (βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα):
6. ΕΠΙΠΤΏΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΉΣ ΚΡΊΣΗΣ: ΠΏΣ ΝΑ ΓΊΝΕΙ Η ΕΕ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΆ ΙΣΧΥΡΌΤΕΡΗ;
Όλοι γνωρίζουν τη διάσημη δήλωση του Jean Monnet: η ευρωπαϊκή κοινότητα θα δημιουργηθεί κατά τη διάρκεια της κρίσης. Υπάρχουν πολλές ιστορικές και πρόσφατες αποδείξεις ότι ο Monnet είχε δίκιο όταν προέβλεψε ότι η ευρωπαϊκή κοινότητα θα γινόταν ισχυρότερη μετά από κάθε κρίση. Είναι καιρός για την ΕΕ να εξετάσει πώς θα γίνει ισχυρότερη μετά από αυτή τη μοναδική γεωπολιτική κρίση.
Για να γίνει αυτό, η ΕΕ πρέπει να εντοπίσει και στη συνέχεια να αξιολογήσει τα γεωπολιτικά λάθη του παρελθόντος που οδήγησαν σε αυτή τη γεωπολιτική κρίση.
Ορισμένα από τα λάθη είναι πολύ σαφή. Πρώτον, ήταν λάθος της ΕΕ να επιθυμεί να διευκολύνει τον Πούτιν με οποιοδήποτε κόστος, παρά τα εγκλήματα που διέπραττε. Ένας τέτοιος κατευνασμός βασίστηκε στην ευρέως διαδεδομένη στην ΕΕ αντίληψη ότι η δημοκρατία στη Ρωσία δεν είναι δυνατή- επομένως, η ΕΕ πρέπει να προσαρμοστεί σε μια πυρηνική, επιθετική και αυταρχική Ρωσία. Δεύτερον, ήταν λάθος της ΕΕ να μην δοθεί πραγματική προοπτική ένταξης στην ΕΕ στην Ουκρανία, επειδή η ΕΕ φοβόταν την επιθετική αντίδραση του Κρεμλίνου. Αυτό δημιούργησε μια ψευδαίσθηση στο Κρεμλίνο ότι η Δύση δεν θα υπερασπιστεί την Ουκρανία εάν η Ρωσία εισβάλει σε αυτήν.
Όπως παραδέχθηκε πρόσφατα (2022.10.05) ανοιχτά και γενναία ο Ύπατος Εκπρόσωπος Josep Borrell στις παρατηρήσεις του κατά τη διάρκεια των συζητήσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας:
"Αυτό [οι ριζικές περικοπές στις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου από την ΕΕ] είναι κάτι εξαιρετικό που θα μας οδηγήσει να απελευθερωθούμε από την ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία, η οποία ήταν ο κύριος περιορισμός της εξωτερικής μας πολιτικής έναντι της Ρωσίας και, κατά συνέπεια, της εξωτερικής μας πολιτικής, η οποία περιλάμβανε την Ουκρανία. Στην πραγματικότητα, δεν είχαμε εξωτερική πολιτική έναντι της Ουκρανίας, διότι ήταν επικουρική της πολιτικής μας έναντι της Ρωσίας, και [η πολιτική έναντι] της Ρωσίας ήταν, με τη σειρά της, επικουρική της ενεργειακής μας εξάρτησης - και εξαρτιόταν από αυτήν. Τώρα θα έχουμε μια σαφή πολιτική έναντι της Ουκρανίας, η οποία θα κυριαρχείται από τη βούληση και την επιθυμία να γίνει η Ουκρανία μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια πολιτική με σαφή στόχο, η οποία θα είναι δυνατή επειδή δεν θα υποφέρουμε πλέον από αυτή την εξάρτηση από τη Ρωσία".
Αυτά είναι τα λόγια της σαφούς κατανόησης του τι είδους γεωπολιτικά λάθη στη στάση μας απέναντι στην Ουκρανία και τη Ρωσία κάναμε στο παρελθόν και τι είδους γεωπολιτικές στρατηγικές πρέπει να αρχίσουμε να εφαρμόζουμε τώρα.
Αντλώντας από αυτά τα συμπεράσματα σχετικά με τα διδάγματα που αντλήθηκαν και από την εμπειρία αυτού του πολέμου, είναι σαφές ποια στρατηγικά βήματα πρέπει να ακολουθήσει η ΕΕ:
ΣΥΜΠΕΡΆΣΜΑΤΑ: 10 ΒΑΘΜΟΊ (Σύντομη έκδοση του εγγράφου θέσης της Ομάδας του ΕΛΚ)
Ο πόλεμοςτηςΡωσίαςκατά της Ουκρανίας συνεχίζεται για περισσότερους από οκτώ μήνες. Η Ουκρανία επιδεικνύει απίστευτη γενναιότητα υπερασπιζόμενη τον εαυτό της και ολόκληρη την ΕΕ. Η βοήθεια της ΕΕ προς την Ουκρανία έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο από την αρχή του πολέμου. Ο πόλεμος πιθανότατα θα τραβήξει σε μάκρος. Ως εκ τούτου, η ΕΕ πρέπει να είναι προετοιμασμένη για μια τέτοια μακρόχρονη προοπτική, δημιουργώντας κατάλληλες συστημικές απαντήσεις στις προκλήσεις που θέτει ο πόλεμος στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
2 available translations
Πίνακας περιεχομένου
6 / 54