De vrijheidsstrijd van Georgië maakt deel uit van het verzet van Europa tegen het Russische imperialisme

Al meer dan 100 winterse dagen en nachten verzetten de meest vastberaden burgers van Georgië zich tegen het pro-Russische regime van Bidzina Ivanishvili. Hun vreedzame strijd komt neer op een eenvoudige maar cruciale keuze: terugkeren naar Rusland of toenadering zoeken tot de Europese Unie. De enige manier om deze crisis op te lossen zijn nieuwe vrije en eerlijke verkiezingen onder goed internationaal toezicht - maar Georgië heeft stevige steun van de EU nodig om dit te bereiken.

Vanuit Tbilisi is de boodschap aan de EU-hoofdsteden en de Europese Commissie duidelijk: de vrijheidsstrijd van Georgië is een integraal onderdeel van het bredere verzet van Europa tegen het Russische imperialisme.

Door de Georgiërs te steunen, helpen we niet alleen Oekraïne, Moldavië en Armenië - we versterken ook de Europese Unie en verdedigen op onze beurt onszelf.

De recente historische verschuiving in Washington doet niets af aan de vastberadenheid van vrijheidslievende Georgiërs om hun land te verdedigen tegen pogingen om Georgië weer onder invloed van het Kremlin te brengen en zijn Europese weg te stoppen.

De recente historische verschuiving in Washington doet niets af aan de vastberadenheid van vrijheidslievende Georgiërs om hun land te verdedigen tegen pogingen om Georgië weer onder de invloed van het Kremlin te brengen en zijn Europese weg te stoppen.

De mensen blijven vastberaden. De situatie in Georgië is echter grimmig. Het regime van Bidzina en de burgers die ertegen protesteren, zijn werelden die ver van elkaar verwijderd zijn. Bidzina heeft geen interesse in Europa. De regels en waarden van de EU botsen met zijn doel om aan de macht te blijven en de miljarden te beschermen die hij in Rusland heeft verdiend.

Bidzina's belangen liggen op één lijn met die van het Kremlin, waardoor het moeilijk is om effectieve druk uit te oefenen om het regime te dwingen vrije parlementsverkiezingen te houden, zodat de echte wil van het Georgische volk over zijn toekomst zichtbaar wordt. Helaas zijn de EU-lidstaten het niet eens over Georgië.

Het slechte nieuws

Hongarije van Viktor Orbán is de sterkste bondgenoot van het Georgische regime binnen de EU en ondermijnt actief de collectieve inspanningen. Hongarije is een notoire saboteur en blokkeert gezamenlijke sancties tegen Bidzina en andere figuren die verantwoordelijk zijn voor onderdrukking, arrestaties en politieke gevangenschap.

Daarnaast kiest een andere groep landen ervoor om de autoritaire drift van het regime te negeren en prioriteit te geven aan stabiliteit op korte termijn boven democratische waarden - net zoals ze ooit deden met Poetin voor 2022. Hun houding komt voort uit zakelijke belangen en vermoeidheid door de uitbreiding van de EU. Helaas blijft de zuidelijke Kaukasus, inclusief Georgië, voor sommige westerse politici een bijzaak, die nog steeds buiten de EU wordt gehouden.

Zoals altijd begrijpen de Baltische staten, de Noord-Europese landen en Nederland de situatie het beste en zijn er hoge verwachtingen van de nieuwe Duitse regering.

Ook Frankrijk heeft nauwe banden met de zuidelijke Kaukasus, zowel door de inspanningen van president Salome Zourabishvili als door de historische banden van de Armeense diaspora.

De situatie is nog fragieler geworden na de recente gemengde signalen uit Washington D.C. De VS, die een groot voorstander waren van de pro-Europese toekomst van Georgië, staan nu aan de rand van de afgrond. Samenwerking tussen de EU en de VS is cruciaal voor de stabiliteit van de hele regio, die wordt bedreigd door de imperiale expansie van Rusland. Georgië is geen uitzondering.

Tot voor kort speelden de VS een cruciale rol bij het ondersteunen van onafhankelijke media en het versterken van het maatschappelijk middenveld door middel van NGO's. Nu, met de opschorting van USAID-activiteiten, is die steun volledig verdwenen. In een poging om een klein probleem op te lossen, hebben de VS in plaats daarvan een vitale levensader doorgesneden - ze hebben de pro-democratische beweging in Georgië verlamd op het moment dat ze de hulp het hardst nodig heeft. Ik hoop van harte dat de opschorting tijdelijk is en dat de VS hun rol als belangrijkste ondersteuner van democratieën en burgermaatschappijen die zich verzetten tegen autoritaire regimes weer oppakt.

Laatste klap voor de democratie

Zoals alle autocraten heeft Bidzina lang geleden de controle gegrepen over belangrijke staatsmediakanalen. Een van de pijnlijkste recente aanvallen op de democratie was de overname van de belangrijkste tv-zender van de Georgische oppositie, Mtavari, door zakelijke belangen die loyaal zijn aan Bidzina. De zender is nu helemaal gestopt met uitzenden. Andere onafhankelijke mediakanalen worden langzaam verstikt, bedreigd en onderdrukt. Tientallen journalisten zijn aangevallen en willekeurig vastgezet; sommigen zitten nog steeds achter de tralies in precaire omstandigheden, zoals Mzia Amaglobeli, die het symbool is geworden van het Georgische verzet.

Een symbolisch maar zeer verontrustend teken van de veranderende situatie: Tijdens de herdenkingen in Georgië van de verjaardag van de Sovjetinvasie, toen de bolsjewieken de onafhankelijkheidsbeweging van het land aan het begin van de 20e eeuw verpletterden. Traditioneel werd deze dag gevierd bij een monument dat aan de gebeurtenis was gewijd, in aanwezigheid van buitenlandse ambassadeurs.

Deze keer was niet alleen de Amerikaanse ambassade afwezig, maar ook Amerikaanse militairen, die voorheen altijd aanwezig waren om hun respect te tonen.

Dit zijn zeer verontrustende veranderingen die ernstige gevolgen kunnen hebben, niet alleen voor de regio maar ook voor heel Europa.

Donald Trump is Bidzina's grootste hoop, en dat steken ze niet onder stoelen of banken. Laten we hopen dat Washington hen zal teleurstellen.

Het regime volgt het pad van Loekasjenko en verandert dagelijks wetten om demonstranten te onderdrukken. Mensen die terugkeren van demonstraties worden individueel aangevallen. De ministeries van Defensie en Buitenlandse Zaken worden gezuiverd van pro-westerse functionarissen - de belangrijkste doelwitten van Bidzina's regime.

Angst, agressie en leugens - hetzelfde bekende draaiboek dat wordt gebruikt door regimes die gelieerd zijn aan het Kremlin.

Is er nog hoop?

Mensen vragen zich dit vaak af.

Op dit moment is het antwoord ja.

President Salome Zourabichvili is de onbetwistbare leider van het verzet geworden. Ook de leiders van de oppositiepartijen en figuren uit het maatschappelijk middenveld begrijpen de ernst van de situatie. Hun rol is cruciaal; ze geven niet op en zijn onvermurwbaar: "Dit is ons land en we moeten het verdedigen."

De lente komt eraan

De Georgiërs zijn onvermurwbaar: "Ze hebben de koude winterdagen en nachten op straat doorstaan - we zullen de lente nog meer doorstaan.

Ze begrijpen dat het lot van Oekraïne nu belangrijker is dan ooit voor hun eigen toekomst.

De komende dagen kunnen alles bepalen.

Daarnaast blijft onze boodschap uiteindelijk dezelfde als die van de Britse regering in 1939: we roepen het Georgische volk op om "Kalm te blijven, door te gaan!".

President Salome Zourabichvili is de onbetwistbare leider van het verzet geworden. Ook de leiders van de oppositiepartijen en het maatschappelijk middenveld begrijpen de ernst van de situatie. Hun rol is cruciaal; ze geven niet op en zijn onvermurwbaar: "Dit is ons land en we moeten het verdedigen."