Ο αγώνας της Γεωργίας για ελευθερία είναι μέρος της αντίστασης της Ευρώπης κατά του ρωσικού ιμπεριαλισμού

Για περισσότερες από 100 χειμωνιάτικες μέρες και νύχτες, οι πιο αποφασισμένοι πολίτες της Γεωργίας αντιστέκονται στο φιλορωσικό καθεστώς του Μπιτζίνα Ιβανισβίλι. Ο ειρηνικός τους αγώνας καταλήγει σε μια απλή αλλά κρίσιμη επιλογή: επιστροφή στη Ρωσία ή προώθηση προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο μόνος τρόπος για την επίλυση αυτής της κρίσης είναι μέσω νέων ελεύθερων και δίκαιων εκλογών υπό την κατάλληλη διεθνή εποπτεία -αλλά η Γεωργία χρειάζεται σταθερή στήριξη από την ΕΕ για να το επιτύχει αυτό.

Από την Τιφλίδα, το μήνυμα προς τις πρωτεύουσες της ΕΕ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι σαφές: ο αγώνας της Γεωργίας για ελευθερία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ευρύτερης αντίστασης της Ευρώπης στον ρωσικό ιμπεριαλισμό.

Υποστηρίζοντας τους Γεωργιανούς, δεν βοηθάμε μόνο την Ουκρανία, τη Μολδαβία και την Αρμενία - ενισχύουμε επίσης την Ευρωπαϊκή Ένωση και, με τη σειρά μας, υπερασπιζόμαστε τους εαυτούς μας.

Η πρόσφατη ιστορική στροφή στην Ουάσιγκτον δεν αποδυναμώνει σε τίποτα την αποφασιστικότητα των Γεωργιανών που αγαπούν την ελευθερία να υπερασπιστούν τη χώρα τους από τις προσπάθειες να επαναφέρουν τη Γεωργία υπό την επιρροή του Κρεμλίνου και να σταματήσουν την ευρωπαϊκή της πορεία.

Η πρόσφατη ιστορική μετατόπιση στην Ουάσιγκτον δεν αποδυναμώνει σε τίποτα την αποφασιστικότητα των Γεωργιανών που αγαπούν την ελευθερία να υπερασπιστούν τη χώρα τους από τις προσπάθειες να επαναφέρουν τη Γεωργία υπό την επιρροή του Κρεμλίνου και να σταματήσουν την ευρωπαϊκή της πορεία.

Ο λαός παραμένει αποφασισμένος. Ωστόσο, η κατάσταση στη Γεωργία είναι ζοφερή. Το καθεστώς του Μπιντζίνα και οι πολίτες που διαμαρτύρονται εναντίον του υπάρχουν κόσμους μακριά ο ένας από τον άλλον. Ο Μπιντζίνα δεν ενδιαφέρεται για την Ευρώπη. Οι κανόνες και οι αξίες της ΕΕ έρχονται σε σύγκρουση με τον στόχο του να κρατηθεί στην εξουσία και να προστατεύσει τα δισεκατομμύρια που έχει κερδίσει στη Ρωσία.

Τα συμφέροντα του Bidzina ευθυγραμμίζονται με εκείνα του Κρεμλίνου, καθιστώντας δύσκολη την εξεύρεση αποτελεσματικού μοχλού πίεσης για να αναγκάσει το καθεστώς να διεξάγει ελεύθερες βουλευτικές εκλογές - έτσι ώστε να φανεί η πραγματική βούληση του γεωργιανού λαού σχετικά με το μέλλον του. Δυστυχώς, τα κράτη μέλη της ΕΕ δεν είναι ενωμένα όσον αφορά τη Γεωργία.

Τα κακά νέα

Η Ουγγαρία του Βίκτορ Όρμπαν είναι ο ισχυρότερος σύμμαχος του γεωργιανού καθεστώτος εντός της ΕΕ, υπονομεύοντας ενεργά τις συλλογικές προσπάθειες. Ως διαβόητος σαμποτέρ, η Ουγγαρία εμποδίζει την επιβολή κοινών κυρώσεων κατά του Μπιτζίνα και άλλων προσώπων που ευθύνονται για την καταστολή, τις συλλήψεις και τις πολιτικές φυλακίσεις.

Πέραν αυτού, μια άλλη ομάδα χωρών επιλέγει να αγνοήσει την αυταρχική διολίσθηση του καθεστώτος, δίνοντας προτεραιότητα στη βραχυπρόθεσμη σταθερότητα έναντι των δημοκρατικών αξιών - όπως έκαναν κάποτε με τον Πούτιν πριν από το 2022. Η στάση τους απορρέει από επιχειρηματικά συμφέροντα και την κόπωση από την επέκταση της ΕΕ. Δυστυχώς, για ορισμένους δυτικούς πολιτικούς, ο Νότιος Καύκασος, συμπεριλαμβανομένης της Γεωργίας, παραμένει μια δεύτερη σκέψη, καθώς εξακολουθεί να θεωρείται εκτός της τροχιάς της ΕΕ.

Όπως πάντα, οι χώρες της Βαλτικής, οι χώρες της Βόρειας Ευρώπης και οι Κάτω Χώρες κατανοούν καλύτερα την κατάσταση και εναποθέτουν μεγάλες ελπίδες στη νέα κυβέρνηση της Γερμανίας.

Η Γαλλία, επίσης, έχει βαθιές σχέσεις με τον Νότιο Καύκασο - λόγω των προσπαθειών του προέδρου Σαλόμ Ζουραμπισβίλι και των ιστορικών δεσμών της αρμενικής διασποράς.

Η κατάσταση έχει γίνει ακόμη πιο εύθραυστη μετά τα πρόσφατα ανάμεικτα μηνύματα από την Ουάσινγκτον D.C. Ένας ισχυρός υποστηρικτής του φιλοευρωπαϊκού μέλλοντος της Γεωργίας, οι ΗΠΑ σήμερα βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού. Η συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ είναι ζωτικής σημασίας για τη σταθερότητα ολόκληρης της περιοχής που απειλείται από την αυτοκρατορική επέκταση της Ρωσίας. Η Γεωργία δεν αποτελεί εξαίρεση.

Μέχρι πρόσφατα, οι ΗΠΑ έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στη στήριξη των ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης και στην ενίσχυση της κοινωνίας των πολιτών μέσω των ΜΚΟ. Τώρα, με την αναστολή των δραστηριοτήτων της USAID, η υποστήριξη αυτή έχει εξαφανιστεί εντελώς. Στην προσπάθειά τους να διορθώσουν ένα δευτερεύον ζήτημα, οι ΗΠΑ, αντίθετα, έκοψαν μια ζωτική σανίδα σωτηρίας - ακρωτηριάζοντας το φιλοδημοκρατικό κίνημα της Γεωργίας τη στιγμή που χρειάζεται τη βοήθεια περισσότερο. Ελπίζω ειλικρινά ότι η αναστολή είναι προσωρινή και ότι οι ΗΠΑ θα επανέλθουν στο ρόλο τους ως βασικός υποστηρικτής των δημοκρατιών και των κοινωνιών των πολιτών που αντιστέκονται στον αυταρχισμό.

Τελευταίο πλήγμα στη δημοκρατία

Όπως όλοι οι απολυταρχικοί, ο Μπιτζίνα κατέλαβε τον έλεγχο των μεγάλων κρατικών μέσων ενημέρωσης εδώ και πολύ καιρό. Μια από τις πιο οδυνηρές πρόσφατες επιθέσεις κατά της δημοκρατίας ήταν η εξαγορά του κύριου τηλεοπτικού καναλιού της αντιπολίτευσης της Γεωργίας, του Mtavari, από επιχειρηματικά συμφέροντα πιστά στον Μπιντζίνα. Το κανάλι έχει πλέον σταματήσει εντελώς να εκπέμπει. Άλλα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης ασφυκτιούν, απειλούνται και καταστέλλονται σιγά σιγά. Δεκάδες δημοσιογράφοι έχουν δεχτεί επιθέσεις και έχουν συλληφθεί αυθαίρετα- ορισμένοι παραμένουν πίσω από τα κάγκελα σε επισφαλείς συνθήκες, όπως ο Mzia Amaglobeli, ο οποίος έχει γίνει το σύμβολο της αντίστασης της Γεωργίας.

Ένα συμβολικό αλλά βαθιά ανησυχητικό σημάδι της μεταβαλλόμενης κατάστασης: Κατά τη διάρκεια των εορτασμών της Γεωργίας για την επέτειο της σοβιετικής εισβολής, όταν οι Μπολσεβίκοι συνέτριψαν το κίνημα ανεξαρτησίας της χώρας στις αρχές του 20ού αιώνα. Παραδοσιακά, η ημέρα αυτή εορταζόταν σε ένα μνημείο αφιερωμένο στο γεγονός, με την παρουσία ξένων πρεσβευτών.

Αυτή τη φορά, όχι μόνο η αμερικανική πρεσβεία απουσίαζε, αλλά και το αμερικανικό στρατιωτικό προσωπικό, το οποίο στο παρελθόν πάντα παρευρισκόταν για να δείξει το σεβασμό του.

Πρόκειται για βαθιά ανησυχητικές αλλαγές που θα μπορούσαν να έχουν σοβαρές συνέπειες όχι μόνο για την περιοχή, αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη.

Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι η μεγαλύτερη ελπίδα της Μπιτζίνα και δεν το κρύβουν. Ας ελπίσουμε ότι η Ουάσινγκτον θα τους απογοητεύσει.

Το καθεστώς ακολουθεί τον δρόμο του Λουκασένκο -αλλάζει καθημερινά τους νόμους για να καταστείλει τους διαδηλωτές. Οι άνθρωποι που επιστρέφουν από διαδηλώσεις δέχονται μεμονωμένες επιθέσεις. Τα υπουργεία Άμυνας και Εξωτερικών εκκαθαρίζονται από φιλοδυτικούς αξιωματούχους -πρωταρχικούς στόχους του καθεστώτος του Μπιτζίνα.

Φόβος, επιθετικότητα και ψέματα - το ίδιο γνωστό εγχειρίδιο που χρησιμοποιούν τα καθεστώτα που πρόσκεινται στο Κρεμλίνο.

Υπάρχει ακόμα ελπίδα;

Οι άνθρωποι συχνά ρωτούν αυτό.

Προς το παρόν, η απάντηση είναι ναι.

Ο πρόεδρος Salome Zourabichvili έχει γίνει ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της αντίστασης. Οι ηγέτες των κομμάτων της αντιπολίτευσης και τα στελέχη της κοινωνίας των πολιτών αντιλαμβάνονται επίσης πλήρως τη σοβαρότητα της κατάστασης. Ο ρόλος τους είναι κρίσιμος- δεν υποχωρούν και είναι ανυποχώρητοι: "Αυτή είναι η χώρα μας και πρέπει να την υπερασπιστούμε".

Η άνοιξη έρχεται

Οι Γεωργιανοί είναι ανυποχώρητοι ότι "υπέμειναν τις κρύες μέρες και νύχτες του χειμώνα στους δρόμους - θα υπομείνουμε την άνοιξη ακόμη περισσότερο".

Καταλαβαίνουν ότι η τύχη της Ουκρανίας είναι τώρα πιο κρίσιμη από ποτέ για το δικό τους μέλλον.

Οι επόμενες ημέρες μπορεί να καθορίσουν τα πάντα.

Επιπλέον, το μήνυμά μας παραμένει τελικά το ίδιο με αυτό της βρετανικής κυβέρνησης το 1939, προτρέπουμε τον γεωργιανό λαό να "διατηρήσει την ψυχραιμία του, να συνεχίσει"!

Ο πρόεδρος Salome Zourabichvili έχει γίνει ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της αντίστασης. Οι ηγέτες των κομμάτων της αντιπολίτευσης και τα στελέχη της κοινωνίας των πολιτών αντιλαμβάνονται επίσης πλήρως τη σοβαρότητα της κατάστασης. Ο ρόλος τους είναι κρίσιμος- δεν υποχωρούν και είναι ανυποχώρητοι: "Αυτή είναι η χώρα μας και πρέπει να την υπερασπιστούμε".