Betrekkingen EU-China - Naar een eerlijk en wederkerig partnerschap

"Om principes te hebben, moet je eerst moed hebben" Chinees spreekwoord

Oude Chinese keizers beweerden een bovennatuurlijk mandaat te hebben voor hun heerschappij. Ze geloofden dat de hemel China zalfde als het "Rijk van het Midden", het centrum van de wereld, het machtigste, meest harmonieuze, rijkste en wijste rijk dat ooit had bestaan. Hedendaagse verhalen die door de Chinese Communistische Partij worden gepopulariseerd, bouwen sterk voort op het verleden. Ze benadrukken dat China vijfduizend jaar lang het centrum van de wereld was, maar toen kwam er een onnatuurlijke verstoring van de "Heilige Orde" veroorzaakt door Westerse machten. Vandaag beloven de Chinese leiders de status die China volgens hen verdient te herstellen en zo de "natuurlijke" staat van de wereld te herstellen.

Zoals alle historische verhalen is het Chinese verhaal een compilatie van bewezen feiten en ideologische claims. Het concept dat China "meer geschiedenis" heeft dan andere landen wordt niet ondersteund door archeologisch onderzoek. Bovendien kende de Chinese geschiedenis perioden van macht, verval, strijdende koninkrijken, buitenlandse overheersing en fundamentele veranderingen door buitenlandse ideeën en invloeden. Een mandaat uit de hemel claimen van een partij die haar ideologie ontleent aan Marx, Lenin, Mao, Deng en nu Xi is meer dan twijfelachtig.

Historische verhalen die zijn omgezet in een nationaal-communistische ideologie kunnen geen relaties definiëren in de op regels gebaseerde multilaterale orde van de 21e eeuw. Dit kan een tweesnijdend zwaard zijn, aangezien elk land historisch "bewezen" grieven ten opzichte van zijn buren kan opgraven. Eeuwenoude landkaarten mogen geen voorrang krijgen op het internationaal recht om grenzen en territoriale verwantschap vast te leggen als we vrede en respectvolle samenwerking tussen onze buren in Europa en Azië willen waarborgen.

China, met zijn bewogen geschiedenis, rijke cultuur, filosofie en innovatief vakmanschap, is al vele eeuwen het onderwerp van fascinatie, inspiratie en van zowel oprechte als onoprechte verlangens van Europeanen.

***

In maart 2019 karakteriseerde de Europese Commissie de Volksrepubliek China als een samenwerkingspartner, een onderhandelingspartner met tegenstrijdige belangen, een economische concurrent en een systemische rivaal.

Gezien de politieke gevolgen van de COVID-19 pandemie en het opleggen van de zogenaamde veiligheidswet voor Hongkong, een agressiever nastreven van langetermijndoelen ten aanzien van Xinjiang, Tibet en Taiwan, het negeren van het multilaterale systeem en internationale overeenkomsten, de verspreiding van Chinese kwaadaardige invloed, het niet nakomen van fundamentele mensenrechtenverplichtingen, zijn wij van mening dat deze viervoudige benadering achterhaald is. Als partner van de EU zou China zijn eigen internationale verplichtingen moeten nakomen, wat nog niet het geval is. Systemische rivaliteit kan steeds meer worden gezien als het overheersende paradigma in onze relatie; we moeten echter niet de noodzaak negeren om de dialoog met China voort te zetten.

We moeten de steeds assertievere houding van het huidige Chinese leiderschap erkennen, dat zich heeft losgemaakt van de methode van collectief leiderschap en een hernieuwde persoonlijkheidscultus heeft omarmd. De wereldwijde strijd tussen democratie en autoritarisme bepaalt in grote mate onze relatie met China. Als gevolg daarvan is de ruimte voor samenwerking en economische uitwisseling kleiner geworden.

In het jaar 2020 was China de belangrijkste handelspartner van de EU. Dit laat er geen twijfel over bestaan dat economische en handelsbetrekkingen de kern moeten vormen van de samenwerking tussen de EU en China, maar niet de enige bepalende factor. De voordelen zijn echter ongelijk. Beide partijen zijn het oneens over de fundamentele kwestie van de waarden en normen waarop de huidige naoorlogse internationale orde is gebaseerd. Terwijl Europa zich laat leiden door zijn respect voor de democratie, de rechtsstaat en de mensenrechten, is China een autoritaire eenpartijstaat. Toch moeten we proberen de voordelen van onze economische onderlinge afhankelijkheid te maximaliseren; we moeten ook de bestaande onevenwichtigheden aanpakken.

Europese bedrijven maken zich zorgen over het verslechterende ondernemingsklimaat en de steeds oneerlijkere concurrentie van Chinese bedrijven, zowel in China als elders. Dit gaat gepaard met een meer confronterende aanpak in de Chinese diplomatie tegenover individuele lidstaten en de EU. Europese universiteiten, onderzoekers, journalisten en actoren uit het maatschappelijk middenveld ervaren druk, censuur en bedreigingen, niet alleen wanneer ze in China werken, maar ook in Europa. Dit gebeurt wanneer de Chinese autoriteiten tot de conclusie komen dat hun officiële doctrines en beleid in twijfel worden getrokken, wat een direct effect heeft op de verspreiding van Europese waarden en eerlijke en gelijke voorwaarden voor bedrijven en burgers.

Europese burgers hebben het gevoel dat - door China's assertiviteit en toenemende aanwezigheid in de lidstaten - hun Europese manier van leven wordt uitgedaagd. Europa is bezorgd dat het gebrek aan transparante, eerlijke en gelijke regelgeving de concurrentie schaadt en hun leven meer kwaad dan goed doet.

Samenwerking om wereldwijde problemen op te lossen

Met deze uitdagingen in gedachten willen we met China samenwerken op gebieden van gemeenschappelijk belang. Met een bevolking van 1,4 miljard mensen, die een enorme markt vertegenwoordigt, als een van de drie grootste economieën, een van de rijkste landen ter wereld, de grootste wereldexporteur - en als nucleaire macht en permanent lid van de VN-Veiligheidsraad - is China onmisbaar bij het aanpakken van wereldwijde problemen.

Het land is nu een strategische partner voor de EU in de strijd tegen klimaatverandering en in de wereldwijde overgang naar hernieuwbare energiebronnen. China maakt sinds 2016 deel uit van de Overeenkomst van Parijs, hoewel het momenteel 's werelds grootste producent van broeikasgassen en koolstofdioxide is (bijna 30% van de wereldwijde uitstoot). Daarom houden we de Chinese regering aan haar woord en verwachten we emissiereducties vóór 2030 en koolstofneutraliteit tegen 2060. We bieden industriële samenwerking aan om hoogtechnologische oplossingen te ontwikkelen, vooral op het gebied van groene waterstof.

De EU is ook voorstander van samenwerking met Peking om te zorgen voor stabiliteit en duurzame groei in ontwikkelingslanden. Systemische verschillen en een strikt utilitaire aanpak die vaak door de Chinese autoriteiten wordt gehanteerd, hebben deze inspanningen tot nu toe echter belemmerd. Daarom zijn we sterk gekant tegen China's niet-duurzame aanpak van de samenwerking met de Afrikaanse Unie en Afrikaanse landen op het gebied van toegang tot grondstoffen, exploitatie van nieuwe markten, mensenrechten en milieu- en klimaatkwesties.

Beide partijen hebben de strijd tegen het internationale terrorisme aangewezen als een ander potentieel samenwerkingsgebied. De definitie van terrorisme die door de Chinese rechtshandhaving en rechtspraak wordt gehanteerd, is echter vaag. Bovendien worden beschuldigingen van terrorisme vaak willekeurig en met terugwerkende kracht gebruikt tegen vreedzame betogers en voorvechters van de rechten van minderheden, zoals steeds duidelijker wordt in Xinjiang, Tibet en Hongkong. Zolang deze praktijken voortduren, kan de samenwerking op het gebied van terrorismebestrijding slechts beperkt zijn.

Ondanks onze meningsverschillen moeten we een gestructureerde dialoog met China blijven voeren om mondiale problemen aan te pakken, zoals klimaatverandering, illegale migratie, een terugkeer naar een op regels gebaseerd handels- en arbitragesysteem binnen het WTO-kader en effectieve mechanismen om de financiële markten te reguleren. Veel hiervan hangt echter af van de bereidheid van China om zich aan internationale normen en regels te houden.

De op regels gebaseerde internationale orde verdedigen

Internationale handel en toegang tot nieuwe markten hebben de levensstandaard over de hele wereld aanzienlijk verbeterd. Ze hebben bijgedragen tot het scheppen van banen, het verhogen van de welvaart en het verminderen van de armoede in de wereld. Wij blijven ons inzetten voor een open en eerlijk wereldhandelssysteem. Dit moet gestalte krijgen in een op regels gebaseerde multilaterale orde waarin democratische waarden centraal staan. Om dit doel te bereiken moet de EU constructief samenwerken met haar partners.

Steun voor een multipolaire wereld en een op regels gebaseerde internationale orde is nog steeds een verkondigde hoeksteen van China's buitenlands beleid. President Xi Jinping heeft herhaaldelijk gesproken over het belang van de multilaterale wereldorde, onder meer tijdens een opmerkelijke toespraak in Davos in 2017:

"Het is waar dat de economische globalisering nieuwe problemen heeft gecreëerd. Maar dit is geen rechtvaardiging om de economische globalisering helemaal af te schrijven. In plaats daarvan moeten we ons aanpassen aan en richting geven aan de globalisering, de negatieve gevolgen ervan verzachten en alle landen en naties laten profiteren van de voordelen ervan."

We mogen niet over het hoofd zien dat de Chinese steun voor een multipolaire wereld en de toewijding aan een op regels gebaseerde orde de toets der kritiek niet doorstaan. In internationale organisaties heeft Peking de neiging om gemeenschappelijke regels alleen toe te passen als dat in zijn eigen belang is; anders verklaart het de regels ongeschikt voor zijn specifieke behoeften of negeert het de regels en past het willekeurige interpretaties toe. Ontwikkelingen rond de WTO, de WHO en het Internationaal Zeerechttribunaal laten zien hoe de legitimiteit van deze internationale organisaties wordt ondermijnd. Als gevolg daarvan is hun vermogen om bilaterale conflicten in een multilaterale context op te lossen verminderd.

Tegelijkertijd is het Chinese buitenlandse beleid assertiever en de Chinese diplomatie confronterender geworden, vooral onder leiding van Xi Jinping. China wil een grotere rol spelen op het wereldtoneel als gevolg van zijn snelle opkomst. Chinese diplomaten hebben het dictum van Deng Xiaoping "verberg je kracht, wacht je tijd af" vervangen door een "wolfskrijger diplomatie".

De zogenaamde veiligheidswet voor Hongkong is een schending van de Chinese toezeggingen in de Chinees-Britse gezamenlijke verklaring van 1984, waarin het beginsel "één land, twee systemen" voor Hongkong is vastgelegd. De nieuwe wet ondermijnt niet alleen bestaande internationale overeenkomsten, maar ook de reeds lang bestaande autonomie en vrijheden van Hongkong. Sinds de wet van kracht is, is het respect voor de mensenrechten in de stad snel verslechterd. De nieuwe wet is een instrument om andersdenkenden het zwijgen op te leggen, prodemocratische activisten massaal te arresteren, de vrijheid van meningsuiting en vergadering te onderdrukken en journalisten en academici het doelwit te maken.

Taiwan, de 7e economie van Azië met een stabiele pluralistische democratie, is in de ogen van Peking een "afvallige provincie". President Xi Jingping heeft het jaar 2049, de honderdste verjaardag van de stichting van de Volksrepubliek China, als deadline gesteld voor de "hereniging" van de Volksrepubliek China en het ROC, met welke middelen dan ook, wat zowel destabiliserend als gevaarlijk is. De EVP-Fractie is zeer bezorgd over de intensivering van de militaire manoeuvres van China gericht op Taiwan, die een ernstige bedreiging vormen voor de regionale vrede en stabiliteit. Zij bevestigt haar standpunt dat beide partijen zich moeten onthouden van unilaterale acties en het gebruik van geweld. Wij zijn van mening dat de eenwording van Taiwan en China - als die ooit plaatsvindt - alleen het resultaat mag zijn van de democratische wil van de bevolking van Taiwan en de Volksrepubliek China.

De EVP-Fractie zet zich in voor de verdediging van de op regels gebaseerde multilaterale orde en het primaat van de rechtsstaat in internationale betrekkingen. Internationale organisaties die de kern van deze orde vormen, moeten ook worden aangepast aan een veranderende wereld. Dit doel kan alleen worden bereikt door multilaterale onderhandelingen met gelijke deelname en vertegenwoordiging van alle belanghebbenden.

Systemische rivaliteit - Europese belangen verdedigen

In de 46 jaar die zijn verstreken sinds de EU en de Volksrepubliek China in 1975 diplomatieke betrekkingen aangingen, hebben beide partijen nauwe politieke, economische en culturele betrekkingen ontwikkeld die zijn ingebed in een netwerk van dialoog op hoog niveau. Vanaf de eerste dagen van China's "hervorming en openstelling" voor de buitenwereld hebben Europese bedrijven, ingenieurs en universiteiten bijgedragen aan de ontwikkeling van het land door middel van investeringen, technologie en onderzoek, in combinatie met aanzienlijke ontwikkelingshulp van de EU. Deze betrokkenheid werd gedreven door de veronderstelling dat China uiteindelijk zijn economisch systeem en mogelijk zelfs zijn politiek zou liberaliseren. We verwachtten een transformatie naar een markteconomie en een geleidelijke openstelling voor onbelemmerde economische, wetenschappelijke en culturele uitwisseling.

Vandaag moeten we toegeven dat onze hoop onvervuld blijft.

Het is het recht van China om zijn eigen ontwikkelingspad te kiezen. Maar wanneer China zijn beloften niet nakomt om zijn eigen belangen te dienen en onze belangen in gevaar te brengen, moeten we het welzijn van onze burgers verdedigen en er bij Peking op aandringen dat het zijn beloften nakomt.

Het uitdragen van de kernwaarden van de EU, respect voor de menselijke waardigheid en mensenrechten, vrijheid, democratie, gelijkheid en de rechtsstaat, moet worden gezien in een bredere Aziatische context, met name die van Zuidoost-Azië. De positie van de EU kan worden versterkt door het bevorderen van strategische banden en samenwerking via investerings- en handelsovereenkomsten met China's buurlanden, met name India en de ASEAN-regio. Deze regio is voor een groot deel de op twee na grootste handelspartner van de EU, dankzij de reeds bestaande partnerschappen met Japan, Singapore, Vietnam en Zuid-Korea. Door de banden aan te halen, kunnen we stimulansen bieden voor verdere economische integratie die de ASEAN-landen zal aanmoedigen om hun democratische instellingen te versterken en zich te houden aan vastgelegde beginselen. We herinneren eraan dat China en 14 andere landen in Azië en de Stille Oceaan de grootste handelsovereenkomst ter wereld hebben ondertekend. Hierdoor zal de politieke en economische invloed van China in de hele regio toenemen. We zullen de impact van deze overeenkomst nauwlettend in de gaten houden, vooral met betrekking tot normatieve elementen van standaardisatie. We zijn voorzichtig wat betreft de verenigbaarheid van strategieën zoals China Standards 2035 met Europese op waarden gebaseerde betrokkenheid en zijn ons bewust van de inspanningen van China om alternatieve systemen van economisch en commercieel bestuur te bevorderen.

COVID-19 - een casestudy van de betrekkingen tussen de EU en China

De uitbraak van COVID-19 dient als casestudy voor veel van de tot nu toe beschreven uitdagingen in de betrekkingen tussen de EU en China.

In het beginstadium van de uitbraak probeerde China de omvang van het probleem te verdoezelen. Het hield belangrijke informatie achter, onderdrukte klokkenluiders en journalisten in China en blokkeerde beslissingen van het WHO-noodcomité. Door voor geheimhouding te kiezen in plaats van openlijk de groeiende crisis onder ogen te zien, zorgde het ervoor dat het virus zich snel verspreidde en een wereldwijd probleem werd. Zodra COVID-19 een prioriteit werd voor het hoogste leiderschap van het land, werd China via alle kanalen - inclusief Chinese media-agentschappen in het buitenland, Chinese diplomatieke inspanningen en Chinese bedrijven - voorgesteld als het rolmodel in de strijd tegen de pandemie. Het werd afgeschilderd als een wereldwijde weldoener die hulp en medische apparatuur over de hele wereld stuurde. Chinese staatsmedia onderschatten de hulp die het land uit het buitenland ontving, waaronder bijna 60 ton medische apparatuur van EU-lidstaten. Aan de andere kant werden Chinese commerciële verkopen voorgesteld als "Chinese hulp voor vrienden in nood".

De EU-diplomatie was twee keer het doelwit van Chinese inmenging en bezweek beide keren onder Chinese druk. Eerst verwaterden Europese diplomaten een rapport van de EEAS StratCom Task Force over Chinese desinformatiecampagnes tijdens de gezondheidscrisis, na een interventie van Chinese diplomaten. Kort daarna eisten Chinese mediabureaus wijzigingen in een gezamenlijk artikel van de EU-ambassadeur in China, samen met 27 bilaterale ambassadeurs van EU-lidstaten, over de Chinese oorsprong van het virus. Europese diplomaten volgden in zelfcensuur.

Om binnenlandse kritiek op het crisismanagement af te leiden, gaven Chinese functionarissen aan dat het virus door buitenlanders naar het land was gebracht. Ze verzuimden te vermelden dat deze mensen in de meeste gevallen Chinese staatsburgers waren die van het buitenland naar huis kwamen. De Chinese ambassadeur in Londen weigerde in een gesprek met de BBC toe te geven dat het virus uit China kwam. In plaats daarvan beweerde hij dat Beijing gewoon de eerste was die het virus ontdekte. Bovendien gebruikte een woordvoerder van het Chinese Ministerie van Buitenlandse Zaken zijn social media account om geruchten te verspreiden dat het virus in feite een Amerikaans biologisch wapen was. Landen die een grondig en onafhankelijk onderzoek naar de oorsprong van het virus eisten, werden bedreigd met economische en politieke represailles.

We hebben te maken met aspecten van systemische concurrentie met China op verschillende gebieden

Wat de economische betrekkingen betreft, zijn de EU en China van elkaar afhankelijk en dus belangrijke markten voor elkaar. Toch zijn Europese bedrijven in veel economische sectoren voortdurend het doelwit van discriminerende praktijken, marktverstoringen en diverse beperkingen. Meerdere vormen van subsidies voor Chinese concurrenten - met name staatsbedrijven - op de Chinese markt zorgen voor een nog schever speelveld. Soortgelijke instrumenten worden gebruikt om Chinese bedrijven naar Europese markten te duwen om met onze bedrijven te concurreren of om ze over te nemen om van hun knowhow te profiteren en vervolgens nog sterkere concurrenten te worden voor overgebleven bedrijven in de EU.

Een ander risico waar de EU-autoriteiten zich bewust van moeten zijn, is de Chinese wet die vereist dat bedrijven uit China samenwerken met de geheime diensten van het land. We moeten waakzaam blijven als het risico bestaat dat Chinese leveranciers gegevens oneigenlijk gebruiken. Interventies van Chinese ambassadeurs in Europa, waarbij regeringen van lidstaten dreigen met vergeldingsmaatregelen tegen hun bedrijven die actief zijn in China als Huawei geen deel uitmaakt van hun nationale 5G-netwerk, illustreren deze aanpak. We nemen nota van de dreigementen van China aan het adres van landen die kritiek hebben op zijn mensenrechtensituatie of die oproepen tot een internationaal COVID-19-onderzoek, zoals het geval was met de handelsbeperkingen op een verscheidenheid aan Australische goederen.

De EU daarentegen is de meest open economische ruimte ter wereld. Buitenlandse investeringen zijn welkom en dragen bij tot economische groei. Ons systeem, met zijn strenge regels voor concurrentie, investeringen en aanbestedingen, is goed ontworpen en geschikt voor economische actoren uit liberale markteconomieën. Het is echter slecht toegerust om de uitdagingen aan te gaan van een staatseconomie die haar bedrijven staatssteun biedt op een niveau dat niet beschikbaar is voor bedrijven uit de EU, die de intentie en de middelen hebben om op onze markten uit te breiden. Daarom moet er een gelijk speelveld gecreëerd worden door een actieve en zinvolle betrokkenheid bij China. Met dat doel verwelkomt de EVP-Fractie het recente principeakkoord over de Comprehensive Agreement on Investment (CAI) tussen de EU en China. Een Investeringsakkoord op zich kan echter niet alle problemen oplossen die onze economische en politieke relatie bemoeilijken; het moet zorgen voor sterke sectoroverschrijdende bepalingen en handhavingsmechanismen om de huidige onevenwichten aan te pakken en te verzekeren dat China en Chinese verkopers zich aan die bepalingen houden. Parallel werken aan flankerende maatregelen, zowel autonoom als op multilateraal niveau, en zorgen voor de uitvoering van belangrijke regelgeving blijft ook van groot belang. Het verbeteren van ons eigen instrumentarium van handelsbeschermingsinstrumenten moet een prioriteit zijn. Het recente "Witboek van de Commissie over het gelijktrekken van de concurrentievoorwaarden wat betreft buitenlandse subsidies" is een stap in de goede richting, hoewel we tegelijkertijd moeten benadrukken dat we moeten vasthouden aan onze beginselen van openheid en vrije en eerlijke concurrentie op de interne markt van de EU. Tegen de achtergrond van het Witboek roepen we de Commissie op om een instrument voor een gelijk speelveld (LPFI) voor te stellen. Dit instrument moet Europese bedrijven in staat stellen om in de concurrentieomgeving van de interne markt succesvol te zijn ten opzichte van gesubsidieerde Chinese bedrijven. Daarnaast moeten unilaterale EU-instrumenten, zoals het geplande EU-systeem van due diligence voor toeleveringsketens of het nieuwe wereldwijde EU-sanctieregime, worden ingezet om de leemtes op te vullen die noodzakelijkerwijs worden achtergelaten door een investeringsovereenkomst.

Beleidsaanbevelingen van de EPP Groep

China steunde de Europese integratie toen het de Chinese toegang tot de interne markt vergemakkelijkte. Het steunde ook een sterke Europese stem voor een multipolaire wereld. Toch gebruikt China bilaterale en alternatieve multilaterale strategieën om de algemene, op regels gebaseerde aanpak van de Europese instellingen te omzeilen. Alternatieve formules zoals de 17+1 investeringsregeling en de gretigheid van grotere lidstaten om egoïstisch individuele handels- en investeringsovereenkomsten voor hun bedrijven te sluiten, dienen China alleen maar bij het toepassen van het "verdeel en heers"-principe (het drijven van een wig door het blok). Dit verzwakt de positie van de EU en haar lidstaten.

Een effectieve benadering van China vereist een consistent, op waarden gebaseerd buitenlands beleid dat loyaal door de EU en haar lidstaten wordt gevoerd.

Zonder een eensgezinde EU-benadering die de onderhandelingspositie van alle 27 lidstaten versterkt, kunnen we moeilijk op gelijke voet met China onderhandelen. De EVP roept de lidstaten en de Europese instellingen op om met één stem te spreken en op alle niveaus een coherente en allesomvattende aanpak te volgen. Ze dringt aan op marktgebaseerde hervormingen en een gelijk speelveld voor alle EU-bedrijven. Binnen de Europese instellingen moet een transversale taskforce worden opgericht - naar het voorbeeld van de succesvolle Brexit taskforce, die ertoe heeft bijgedragen dat de lidstaten eensgezind bleven in hun standpunt. De EU moet haar toeleveringsketens op verschillende manieren versterken om hun veerkracht te vergroten, onder meer door meer eigen productie en nearshoring in het streven naar "open strategische autonomie".

• Strikte wederkerigheid als de op één na beste oplossing: De EVP-Fractie is voorstander van samenwerking met China op basis van het open regelgevingskader van de EU en in volledige overeenstemming met de WTO-regels. Tegelijkertijd moet de EU in staat zijn om haar kernbelangen krachtig te verdedigen, gebaseerd op WTO-compatibiliteit, wederkerigheid en effectieve inzet van herbalanceringsmaatregelen. Als een dergelijke open aanpak in de economische betrekkingen tussen de EU en China echter onhaalbaar is, moet de EU gebruikmaken van haar handelsbescherming en andere relevante autonome maatregelen tegen Chinese bedrijven als we handelsverstorende effecten of bedreigingen voor de veiligheid en strategische belangen van de EU ontdekken. Deze maatregelen moeten een afspiegeling zijn van de beperkingen die Europese bedrijven in China ondervinden.
  
• Antitrust-, fusie- en staatssteunregels van de EU voor Chinese bedrijven die in Europa actief zijn: Om oneerlijke concurrentie te voorkomen moet de EU een "instrument voor concurrentieneutraliteit" ontwikkelen om de concurrentieneutraliteit van Chinese staatsbedrijven op de Europese markt te waarborgen. Hetzelfde moet gelden voor alle door de staat gesubsidieerde bedrijven, ongeacht hun eigendomsstructuur en het land waar ze voornamelijk actief zijn. Multilaterale inspanningen om de WTO-regels inzake industriële subsidies aan te scherpen - gebaseerd op de trilaterale samenwerking tussen de EU, de Verenigde Staten en Japan - moeten verder worden ontwikkeld.
  
• Wederkerigheid bij overheidsopdrachten: Europese bedrijven mogen in China vaak niet deelnemen aan openbare aanbestedingen. De Europese Commissie moet ervoor zorgen dat de aanbestedende diensten en de lidstaten de EU-richtlijnen voor 2014 effectief toepassen, en eventueel het kader herzien. De medewetgevers moeten de laatste hand leggen aan het nieuwe, evenwichtige internationale aanbestedingsinstrument (IPI) om het EU-instrumentarium te versterken en wereldwijd wederkerige handelsvoorwaarden te bevorderen. China moet zo snel mogelijk toetreden tot de WTO-overeenkomst inzake overheidsopdrachten en zich openstellen voor internationale aanbestedingen.
  
• Gedwongen technologieoverdracht: Chinese verkopers maken zich nog steeds schuldig aan gedwongen technologieoverdracht en diefstal van intellectuele-eigendomsrechten. De illegale praktijken zijn ook een bijproduct van Pekings "Made in China 2025"-project, waarbij technologische gelijkheid met de VS en de EU energiek wordt nagestreefd. Deze methoden ondermijnen toekomstige zakelijke perspectieven en het creëren van banen en groei in Europa. Hoewel we positief erkennen dat regels die verschillende vormen van gedwongen technologieoverdracht direct verbieden nu deel uitmaken van de CAI, moeten we er toch voor zorgen dat het adequaat aanpakken van alle vormen van gedwongen technologieoverdracht en diefstal van intellectuele-eigendomsrechten een prioriteit blijft in de bilaterale betrekkingen. De Europese Commissie zou een taskforce moeten oprichten om de lidstaten en Europese bedrijven bewust te maken en om er bij de Chinese autoriteiten en verkopers op aan te dringen een einde te maken aan gedwongen technologieoverdracht en inbreuken op de bescherming van intellectuele-eigendomsrechten.
  
• Industriële strategie voor de EU: De EU moet de randvoorwaarden voor bedrijven om te investeren en te innoveren verbeteren. De Chinese strategie voor belangrijke industrieën moet worden geanalyseerd en de lessen die hieruit kunnen worden getrokken, moeten worden weerspiegeld in de uitgaven voor onderzoek, ontwikkeling en innovatie op het niveau van de EU en de lidstaten. Voortdurende investeringen in onderzoek, ontwikkeling en innovatie in de EU kunnen bovendien nieuwe onderlinge afhankelijkheden creëren om de macht tussen de EU en China in evenwicht te brengen. Speciale aandacht moet worden besteed aan de veerkracht van de toeleveringsketens van de EU met als doel "open strategische autonomie", onder andere door de ontwikkeling van nieuwe mogelijkheden in de zuidelijke en oostelijke buurlanden. De EVP-Fractie eist ook transparantie over bilaterale overeenkomsten tussen individuele staten en China. Het is verontrustend wanneer twijfelachtige staatsregels worden gebruikt om strategische contracten met Peking geheim te houden. Dit was helaas het geval bij een recente lening van China aan de Hongaarse regering voor een hogesnelheidslijn tussen Boedapest en Belgrado. De EVP-Fractie eist ook dat bilaterale overeenkomsten tussen individuele staten en China gebaseerd zijn op een gedegen risicobeoordeling om te verzekeren dat deze investeringen de veiligheid of openbare orde in de EU niet ondermijnen door de exploitatie, het beheer of de controle van, onder andere, kritieke infrastructuur, kritieke technologieën en producten voor tweeërlei gebruik, de levering van kritieke input of gevoelige informatie, waaronder persoonsgegevens. In dit verband roept de PPE-Fractie op tot transparantie van dergelijke overeenkomsten.
  
• BRI: China's geopolitieke agenda, vermomd in infrastructuur- en financieringsprojecten in het kader van het Belt and Road Initiative moet worden erkend voor wat het is, en dergelijke projecten moeten nauwlettend worden gevolgd, ook met betrekking tot hun negatieve politieke effecten. De EU moet sterker pleiten voor haar eigen connectiviteitsstrategie om infrastructuur aan te leggen en financiering te verstrekken in derde landen, aangezien dit strategisch belangrijk is en zakelijke kansen zou bieden voor onze bedrijven. We moeten echter eisen dat het BRI aan internationale normen voldoet en, gezien het gebrek aan transparantie in aanbestedingsprocessen, eerlijke concurrentie op derde markten garandeert door multilaterale praktijken op het gebied van economisch bestuur in acht te nemen.
  
• 5G-technologieplatform: De ontwikkeling van een 5G-netwerk in heel Europa is een hoeksteen van het toekomstige concurrentievermogen van Europa. De middelen die in het kader van het herstelplan voor Europa worden vrijgemaakt, moeten worden gebruikt om alle lidstaten te voorzien van de nodige middelen voor een veilige infrastructuur en om de Europese industrie, capaciteiten en innovatie te ondersteunen. Chinese deelname op dit gebied moet nauwkeurig worden onderzocht, terwijl bedrijven die als een bedreiging voor de veiligheid worden beschouwd, moeten worden uitgesloten van alle 5G-gerelateerde ondernemingen in de EU-27.
  
• De landbouw-, visserij- en aquacultuursector als strategische troeven in de betrekkingen met China: Gezien de aanhoudende afhankelijkheid van China en het Chinese leiderschap op het gebied van voedselzekerheid, moet de EU middelen inzetten om een slim kader te ontwikkelen om de belangen van Europese boeren, vissers en aquacultuurproducenten en -consumenten te beschermen en oneerlijke concurrentie in de landbouw-, visserij- en aquacultuurproducerende sectoren te voorkomen. Wij erkennen de overeenkomst tussen de Europese Unie en de regering van de Volksrepubliek China inzake de bescherming van geografische aanduidingen (GA's). Wij zullen de uitvoering van deze overeenkomst nauwlettend volgen en toezicht houden op de inspanningen van China om de bescherming van de Europese IER te waarborgen.

Wat de handel betreft, blijven we streven naar open betrekkingen met China. Helaas blijven onze handelsbetrekkingen onevenwichtig door aanhoudende, ongerechtvaardigde niet-tarifaire maatregelen, technische belemmeringen en een gebrek aan wederkerigheid. Overheidssubsidies in China leiden tot overcapaciteit en dumping op de Europese en wereldmarkten. Hoewel een puur transactionele aanpak niet garandeert dat strategische doelen worden bereikt, is de Europese aanpak om oplossingen te vinden via onderhandelingen - in plaats van door tarieven op te leggen zoals de VS - niet altijd succesvol.

Een voorbeeld hiervan is het Global Forum on Steel Excess Capacity dat in 2016 in het kader van de OESO werd opgericht na een wereldwijde staalcrisis als gevolg van de enorme Chinese overcapaciteit. Drie jaar onderhandelen leverde geen tastbare resultaten op en uiteindelijk besloot China het forum in oktober 2019 te verlaten. Het probleem van de staalovercapaciteit blijft bestaan en 2,6 miljoen directe en indirecte banen in de EU staan op het spel.

Beleidsaanbevelingen van de PPE-Fractie

• Maak werk van de modernisering van de WTO: Sinds China in 2001 tot de WTO is toegetreden, is het land zijn verbintenissen niet nagekomen. De EU moet samen met andere WTO-leden actief blijven werken aan de actualisering van de WTO-regels. China moet zijn verantwoordelijkheden en verplichtingen als lid in dit verband nakomen en zijn werkelijke economische status erkennen, met inbegrip van de erkenning dat het niet langer als "ontwikkelingsland" kan worden aangemerkt.
  
• Volledig gebruik van handelsbeschermingsinstrumenten: Zolang oneerlijke handelspraktijken blijven bestaan, roepen wij op tot een voortgezette en strikte toepassing - en overwegen wij de versterking - van de handelsbeschermingsinstrumenten van de EU en de nieuwe antidumpingmethodologie. Zo kunnen verstoringen van prijzen en kosten die niet het gevolg zijn van vrije marktwerking, beter worden aangepakt.
  
• Meer "eigen initiatief onderzoeken" door de Europese Commissie: De EVP-Fractie steunt het vergroten van de mogelijkheden van de Europese Commissie om "ambtshalve" antidumping-/antisubsidiezaken te onderzoeken, zonder formele klachten van getroffen Europese bedrijven. De Commissie moet ten volle gebruik maken van deze toegenomen bevoegdheden.
  
• Verkenning van nieuwe flexibele vormen van samenwerking in het kader van allianties: Wij moedigen de lidstaten aan om een nieuw forum voor multilaterale samenwerking op te richten, voortbouwend op de erfenis van het Coördinatiecomité voor multilaterale strategische exportcontrole. Het belangrijkste doel van dit nieuwe forum zou zijn om toezicht te houden op en controle uit te oefenen op de uitvoer van technologieën, handelsstromen en gevoelige investeringen in landen die zorgen baren, evenals op ethische normen bij onderzoek, productie en het verzamelen van gegevens.
  
• Effectieve screening van directe buitenlandse investeringen: We dringen er bij de lidstaten op aan om de nieuwe verordening snel te implementeren en effectief toe te passen om mechanismen in te stellen voor het screenen van buitenlandse investeringen in kritieke sectoren en om bestaande mazen te dichten. Een mogelijke herziening moet ook worden overwogen om marktverstoringen door buitenlandse subsidies op de interne markt aan te pakken. Wij zijn op onze hoede voor pogingen om schadelijke economische afhankelijkheden tot stand te brengen door middel van strategische investeringen en zetten ons in om de Europese open strategische autonomie in dit opzicht te versterken.
  
• Een alomvattende investeringsovereenkomst tussen de EU en China: Wij staan positief tegenover het politieke principeakkoord dat is bereikt over een alomvattende investeringsovereenkomst tussen de EU en China, die gericht is op een veiliger wettelijk kader voor markttoegang en investeringsmogelijkheden op de lange termijn. Overeenkomstig onze prioriteiten kan de CAI bijdragen tot meer wederkerigheid bij de markttoegang, tot gelijke concurrentievoorwaarden en tot de bevordering van een niet-discriminerende behandeling van bedrijven en investeerders. We erkennen dat dit niet alle kloven op deze gebieden zal dichten. De PPE-Fractie zal de overeenkomst zorgvuldig bestuderen, die ambitieuze bepalingen bevat over handel en duurzame ontwikkeling, zoals arbeidsrechten, waarmee China voor het eerst heeft ingestemd. We zullen ook rekening houden met de mensenrechtensituatie in China wanneer we gevraagd worden om de investeringsovereenkomst goed te keuren. Het toezicht op de uitvoering is essentieel, aangezien de waarde van de overeenkomst afhangt van de manier waarop China deze verplichtingen uitvoert.
  
• Aanpak van overcapaciteit: De EU moet de dialoog met andere internationale belanghebbenden in het kader van de OESO, de WTO en de G20 voortzetten en er bij China op aandringen om opnieuw aan de onderhandelingen deel te nemen.
  
• Investeringsovereenkomst met Taiwan: Wij steunen de start van onderhandelingen over een bilaterale investeringsovereenkomst met Taiwan. Verder roepen we de Commissie op om het voorbereidende werk af te ronden, met name een scoping exercise en een effectbeoordeling, zodat de besprekingen formeel van start kunnen gaan in het kader van het één-China-beleid van de EU. Wij zijn ook van mening dat Taiwan moet worden verwelkomd om deel te nemen aan WHO-vergaderingen, -mechanismen en -activiteiten, met name tijdens de pandemie. Taipei's evenwichtige beheer van de crisis heeft aangetoond welke waarde zijn deelname voor de organisatie zou kunnen hebben.
  
• Streven naar effectieve implementatie: De EVP-Fractie zal ervoor zorgen dat het Europees Parlement actief toeziet op de effectieve implementatie van elke toekomstige overeenkomst met China en zal daarbij een rol voor parlementaire diplomatie en dialoog aanmoedigen.

In het Europese publieke en academische debat probeert Beijing het publieke discours in de Europese samenleving te beïnvloeden. Het probeert zijn eigen politieke verhalen op te leggen en kritische stemmen binnen Europa te censureren.

Vrijheid van mening, meningsuiting, religie en vereniging zijn de grondbeginselen van onze liberale democratieën. Kritisch denken wordt in Europa gezien als een essentieel onderdeel van onze participatieve democratie. Voor de Chinese Communistische Partij behoren deze grondbeginselen van ons Europese model tot de "zeven subversieve stromingen" en de "westerse kwaden" die in China onderdrukt moeten worden.

Tegelijkertijd gebruikt China deze vrijheden in Europa in toenemende mate om zijn agenda vorm te geven. Hoewel een transparant debat over China in onze media, universiteiten, denktanks en sociale mediakanalen welkom en verrijkend is, moeten heimelijke middelen om het publieke debat te manipuleren worden bestreden.

Bepaalde Europese media zijn het onderwerp geworden van fusies en overnames door Chinese bedrijven. Zo hebben ze pro-Chinese werkrichtlijnen geïntroduceerd. Inkomsten uit advertenties en Chinese media-inserts van Chinese instellingen en bedrijven worden gebruikt om pro-Chinese boodschappen te promoten en kritische berichten te censureren. Europese journalisten en universiteiten worden door Chinese ambassades in Europa onder druk gezet om geen uitspraken te doen die als kritisch over China worden ervaren. Europese denktanks en universiteiten die gefinancierd worden door of samenwerken met Chinese instellingen en bedrijven promoten de meningen van de Chinese regering. Het enorme netwerk van meer dan 500 Confucius Instituten over de hele wereld wordt ook voor dit doel gebruikt. Bovendien proberen ze zich te mengen in de curricula van westerse universiteiten om kritisch discours en onderzoek over China te censureren. Europese onderzoekers en journalisten worden Chinese visa en toegang tot Chinese bronnen geweigerd wanneer hun werk als kritisch over het beleid van de Communistische Partij wordt gezien.

Deze interventies blijven vaak onopgemerkt, maar zijn gericht tegen onze kernwaarden en -principes. In tegenstelling tot de gebruikelijke soft-power publieke diplomatie, is de term "scherpe macht" bedacht om deze nieuwe tactieken van manipulatief diplomatiek beleid te beschrijven.

Beleidsaanbevelingen van de PPE-Fractie

• Screening van buitenlandse media-investeringen: China heeft de afgelopen 10 jaar bijna 3 miljard euro geïnvesteerd in Europese mediabedrijven. Slechts enkele EU-lidstaten beschikken over screeningsmechanismen voor buitenlandse media-investeringen. We moedigen de Commissie daarom aan om een EU-breed regelgevingssysteem te ontwikkelen om te voorkomen dat mediabedrijven die door regeringen worden gefinancierd of gecontroleerd Europese mediabedrijven overnemen. Dit zou vooral moeten gelden voor niet-democratische landen waar Europese mediaorganisaties niet vrij mogen opereren of onder druk worden gezet om hun berichtgeving ten gunste van lokale regeringen te sturen. Deze inspanningen moeten gebaseerd zijn op een gemeenschappelijke database om een geharmoniseerde preventie en/of vervolging in de hele Europese Unie mogelijk te maken. Anders zal het voorbeeld van China gevolgd worden door andere staten met vergelijkbare autoritaire politieke ideologieën en loopt de Europese Unie het risico dat andere landen zich gaan bemoeien met haar binnenlandse aangelegenheden.
  
• Steun voor onafhankelijk China-onderzoek en journalistiek: Meer steun voor onafhankelijke en kritische expertise over China zou denktanks en universiteiten minder afhankelijk maken van Chinese bedrijven en instellingen die momenteel hun activiteiten sponsoren. Het opzetten van een door de EU gefinancierd programma voor onderzoek naar China - dat ter beschikking staat van Europese universiteiten - en de oprichting van een Europees China Knowledge Endowment worden ten zeerste aanbevolen. De EU en de lidstaten moeten ook de vrijheid van meningsuiting aan universiteiten blijven verdedigen, om ervoor te zorgen dat de vrijheid van meningsuiting aan Europese universiteiten niet wordt ondermijnd door dwang van de Chinese autoriteiten, of die nu gericht is tegen Europese of Chinese studenten en academici.
  
• Bevordering, ondersteuning en financiering van onafhankelijke journalistiek en liberale media: De EU en haar lidstaten moeten steun verlenen aan journalisten die onderzoek doen naar China's censuur, propaganda, pesterijen aan de pers en schendingen van de mensenrechten. Het Journalism Trust Initiative, het International Consortium of Investigative Journalists en het Forum on Information and Democracy zijn hiervan sterke voorbeelden. De EU kan aan deze inspanningen bijdragen door een Europees Fonds voor Democratische Media op te richten.
  
• Chinese desinformatiecampagnes en opgelegde verhalen tegengaan: Een Europees automerk moest zich publiekelijk verontschuldigen voor het plaatsen van een advertentie waarin de Dalai Lama werd aangehaald op een socialemediaplatform. Het noemen van de vervolging van religieuze en etnische minderheden, zoals Tibetanen en Oeigoeren, en het toekennen van een Europese literatuurprijs aan een schrijver die in China wordt vastgehouden, kan leiden tot bedreigingen door Chinese diplomaten aan het adres van academische instellingen en zelfs regeringen. Chinese pogingen om eigen verhalen op te leggen en meningen in de EU te censureren kunnen niet worden getolereerd. Alle EU-instellingen moeten streng zijn in het identificeren en benoemen van Chinese desinformatiecampagnes en verhalen, zoals die in verband met de COVID-19-crisis. We stellen voor om in de hele EU desinformatie en mensenrechtenschendingen te documenteren om het bewustzijn te vergroten en zo de slachtoffers te steunen, of het nu gaat om individuen, bedrijven of regeringen. Deze inspanning zou de basis kunnen leggen voor educatieve inspanningen zoals toolkits of specifieke websites om Europese burgers uit te rusten met de nodige vaardigheden en/of kennis om te voorkomen dat ze verkeerd worden geïnformeerd.
  
  Deze gegevens kunnen door de EDEO worden verzameld en regelmatig worden gepubliceerd.
  
• Verdediging van de mensenrechten en de grondrechten: Schendingen van de mensenrechten op het Chinese vasteland en in Hongkong kunnen niet worden genegeerd en vereisen een krachtige reactie van de EU en haar lidstaten. De PPE-Fractie verwelkomt het aangenomen wereldwijde mensenrechtensanctieregime van de EU (EU-Magnitsky Act), dat ervoor zal zorgen dat degenen die schuldig zijn aan mensenrechtenschendingen verantwoordelijk worden gehouden. De EVP-Fractie zou het voortouw moeten nemen in politieke diplomatie om corruptie op te nemen in het wereldwijde mensenrechtensanctieregime van de EU.
  
• Vrijlating van mensenrechtenactivisten: Wij roepen op tot de vrijlating van willekeurig vastgehouden en gevangengezette mensenrechtenactivisten, dissidenten en anderen, waaronder de Zweedse staatsburger Gui Minhai. We nemen met grote bezorgdheid kennis van berichten over systematische mensenrechtenschendingen - waaronder internering, sterilisaties en gedwongen abortussen - die plaatsvinden in Xinjiang tegen Oeigoeren en andere voornamelijk islamitische minderheden, en we eisen een onafhankelijk en urgent onderzoek naar deze beschuldigingen. We benadrukken de noodzaak van vrije toegang tot Tibet, ook voor diplomaten, journalisten, toeristen en de Tibetanen zelf.
  
• Blijven opkomen voor Hongkong: De EVP-Fractie moet de autonomie, vrijheid en rechtsstaat van Hongkong blijven steunen. Zij moet de lidstaten sterk blijven aanmoedigen om het pakket maatregelen uit te voeren waarover de Raad Buitenlandse Zaken op 28 juli 2020 overeenstemming heeft bereikt, evenals de gezamenlijke resolutie van het Parlement van 15 juni 2020.
  
• Europees invoerverbod op producten waarbij dwangarbeid wordt gebruikt: De Chinese autoriteiten hebben naar verluidt een miljoen Oeigoeren in kampen vastgehouden en gebruikt voor dwangarbeid in de provincie Xinjiang. Het Huis van Afgevaardigden van de Verenigde Staten heeft bijna unaniem een wet aangenomen die de invoer verbiedt van producten die zijn vervaardigd met gebruik van dwangarbeid. De EU zou ook de import moeten verbieden van producten van bedrijven die gebruik maken van dwangarbeid, in overeenstemming met de WTO-wetgeving. Producten die geproduceerd zijn in heropvoedingskampen zouden ook verboden moeten worden op de EU-markten.
  
• Steun voor vrijheid van godsdienst in China: China blijft zijn burgers godsdienstvrijheid ontzeggen. Religieuze verenigingen en gemeenschappen, met name christenen, moslims, boeddhisten en anderen die geen deel uitmaken van door het regime gecontroleerde organisaties, zijn het doelwit van pesterijen, opsluiting, afbraak van heilige symbolen en gebedshuizen, hardhandig optreden en andere vormen van niet aflatende vervolging. Niet alleen moet de EU de speciale gezant voor de bevordering van de vrijheid van godsdienst en overtuiging buiten de EU van voldoende middelen voorzien, maar zij moet de kwestie van de vrijheid van godsdienst ook voortdurend aan de orde stellen in haar betrekkingen met de Volksrepubliek China.
  
• China is uitgegroeid tot een van de grootste contribuanten aan de VN-begroting en neemt in toenemende mate met troepen deel aan VN-vredeshandhavingsoperaties. Als permanent lid van de VN-Veiligheidsraad en lid van de Mensenrechtenraad heeft China een speciale verantwoordelijkheid om de drie pijlers van de VN te ondersteunen: mensenrechten, vrede en veiligheid, en ontwikkeling.

Het standpunt van de EU in het spanningsveld tussen de VS en China

De stand van zaken in de betrekkingen tussen de VS en China heeft wereldwijde gevolgen, vooral nu de wereldwijde pandemie de bestaande spanningen verder heeft verscherpt. De concurrentie tussen grote mogendheden verandert ontegenzeggelijk in rivaliteit tussen grote mogendheden. Onder deze omstandigheden moet de EU een standpunt innemen dat haar in staat stelt haar belangen te verdedigen en tegelijkertijd een werkrelatie met beide hoofdrolspelers te onderhouden.

Aan de ene kant zijn de EU en de VS verbonden door de trans-Atlantische band - geïnstitutionaliseerd in de NAVO - gebaseerd op de principes van democratie, vrijheid, mensenrechten en de rechtsstaat. De PPE-Fractie zet zich in om deze band te vernieuwen en te versterken. De EU steunt de Verenigde Staten loyaal door het wapenembargo tegen China te handhaven, en doet dat nu al meer dan 30 jaar. Aan de andere kant is de Chinese markt, met alle voorbehouden die erbij horen, een krachtige magneet die Europese bedrijven van alle groottes aantrekt.

Alleen de EU als geheel geeft haar lidstaten de kans om hun autonomie te behouden tegenover de concurrentie tussen de VS en China. Om niet in de verdrukking te komen door de twee geopolitieke reuzen moet de EU een principieel maar pragmatisch buitenlands beleid blijven voeren. Verdediging van het multilateralisme en zijn instellingen - en het respecteren van de op regels gebaseerde orde - zijn van fundamenteel belang om de positie van de EU te verdedigen. Dit houdt in dat er sancties moeten worden ingesteld om de Europese belangen te verdedigen.

Dit kan mogelijk leiden tot tijdelijke tegenslagen of teleurstellingen, zoals een mogelijke vergelding door Beijing tegen onze zakelijke belangen. Maar op de lange termijn zal dit het internationale systeem versterken dat gebaseerd is op transparante regels. Om dit doel te bereiken moet de EU het voortouw nemen bij het herstellen van haar bondgenootschap met de Verenigde Staten. Dit zou ook moeten gebeuren met andere democratische, gelijkgestemde staten die op hun hoede zijn voor hoe selectief China kan zijn in het naleven van internationale regels.

De EVP Groep verwelkomt de oprichting van de EU-VS Dialoog over China en roept op tot een stevige discussie over gebieden, zoals gedwongen technologieoverdracht of de versterking van multilaterale instellingen, waar een gemeenschappelijke aanpak niet alleen gewenst maar ook noodzakelijk is. De EVP roept de EU, de VS en andere democratische landen verder op om een ambitieuze agenda voor democratieondersteuning over de hele wereld na te streven, om terug te dringen tegen sluipend autoritarisme, het verlangen van mensen naar vrijheid te ondersteunen en de democratische veerkracht te versterken.

Afhankelijk van het resultaat van deze inspanningen kunnen de betrekkingen tussen de EU en China zich volgens drie verschillende scenario's ontwikkelen:

a) Positief scenario - betrokkenheid en samenwerking

In een positief scenario blijven beide partijen samenwerken. Dit stelt de EU in staat om zowel met de VS als met China contacten te leggen, overeenkomsten te sluiten, de handel uit te breiden en het investeringsniveau te verhogen. De drie partners werken samen om mondiale uitdagingen aan te pakken, zoals klimaatverandering, terrorisme en de huidige pandemie. De regelmatige dialoog gaat gepaard met een hoge mate van vertrouwen.

b) Neutraal scenario - coëxistentie en doormodderen

De EU aanvaardt de sterke punten van haar partners en streeft ernaar haar eigen sterke punten te versterken. Het feit dat de EU zich bewust is van de toenemende concurrentie en zich inspant om oneerlijke handelspraktijken aan te pakken, schaadt de relatie niet helemaal, aangezien alle partijen erkennen dat ze meer te winnen dan te verliezen hebben.

c) Negatief scenario - rivaliteit en conflict

Het derde scenario heeft de ernstigste gevolgen. In een vijandige omgeving waar het vertrouwen is geschonden, de handel wordt belemmerd en er verschillende vergeldingsmaatregelen in overvloed zijn, moet de EU succesvol navigeren en manoeuvreren.

Het Europese publiek zou een militaire confrontatie niet accepteren. Alleen als de EU sterk en verenigd is, kan ze zich niet laten dwingen tot mogelijke deelname. Kracht wordt gedefinieerd door een effectief en assertief buitenlands beleid in de geest van artikel 24, lid 3 VEU. De EU moet bereid zijn om haar invloed (sterke economische speler, dominante hulpdonor, vertrouwde politieke partner, exporteur van een bepaald soort integratiemodel) onvoorwaardelijk uit te buiten. Eenheid impliceert een eensgezind standpunt ten opzichte van China en de VS, waarbij kortetermijnbelangen en bekrompenheid niet prevaleren boven het algemeen belang. Tegenover China moet Europa standaard zijn voordeel doen met zijn veel grotere collectieve onderhandelingsmacht.

De EU moet zich voorbereiden op een mogelijke breuk in de betrekkingen tussen de VS en China. Daarbij moet de EU zelfvoorzienend worden in kernsectoren van de economie door de aard van de toeleveringsketens te veranderen (dichter bij huis brengen) en de investeringen in O&O aanzienlijk te verhogen. De EU kan Chinese acties misschien niet tegenhouden, maar moet er wel voor zorgen dat er een prijskaartje aan hangt. Vastberaden handhaving van wederkerigheid, mechanismen voor het screenen van investeringen, beperkingen bij de overname van gevoelige Europese ondernemingen en strategische infrastructuur, waaronder landbouw, onroerend goed en technologie, moeten in overweging worden genomen wanneer wordt geprobeerd de banden met China weer in evenwicht te brengen. Bovendien moeten beperkende maatregelen (d.w.z. het wereldwijde sanctieregime) altijd een optie blijven. Een vastberaden verdediging van vrijheid en democratie vergroot het vermogen van de EU om beter het hoofd te bieden aan de systematische pogingen van China om zijn politici en maatschappelijke organisaties te beïnvloeden. Dit wordt gedaan om de publieke opinie in lijn te brengen met China's strategische belangen. Daarnaast zou de EU Chinese roofpraktijken en acties in kwetsbare derde landen aan de kaak moeten stellen. Deze landen worden gelokt door de belofte van bijvoorbeeld het Belt and Road Initiative en belanden in de schuldenval (schulden voor bezittingen).

Een hernieuwde dialoog tussen de EU en de VS over China - gericht op politieke, veiligheids-, strategische en economische aspecten - zou voor zowel de EU als de VS een platform kunnen zijn om elkaars benadering van Beijing beter te begrijpen en te matigen en onnodige escalaties in de relatie tussen de VS en China te voorkomen. De Europese leiders moeten beseffen dat het China-beleid van de VS een van de weinige onderwerpen in de Amerikaanse politiek is waarover een tweepartijenconsensus kan worden bereikt.

De trans-Atlantische band, hoe hecht onze relatie met China ook wordt, is en blijft sterker en belangrijker voor de EU. Een geloof in vrijheid en democratie bindt ons met de VS, die een cruciale bondgenoot is in de omgang met China.

Conclusies

Het EU-beleid ten aanzien van China moet op de volgende beginselen worden gebaseerd: Samenwerken waar mogelijk; Concurreren waar nodig; Confronteren waar nodig. Met deze aanpak kan de EU flexibel reageren op de ontwikkeling van de bilaterale betrekkingen.

Betrokkenheid vereist echter belangstelling van beide partijen en naleving van de bestaande regels. Wij verwachten dan ook dat China zijn eigen verbintenissen nakomt. Selectieve toepassing van de internationale op regels gebaseerde orde is onaanvaardbaar. We verwachten non-discriminatie en openheid van Peking, evenals de bereidheid om verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid te aanvaarden, wat gepaard gaat met een grotere rol op het wereldtoneel.

De EVP-Fractie steunt een engagement met China dat principieel, praktisch en pragmatisch is. De EU moet geen compromissen sluiten over haar waarden en principes. De EVP-Fractie roept de Europese instellingen en EU-lidstaten op om alle middelen te gebruiken om het Chinese leiderschap te overtuigen om van hun inspirerende land een verantwoordelijk lid van de internationale gemeenschap te maken.