Kierunki polityki Grupy EPL w odniesieniu do: natychmiastowej reakcji na trwającą rosyjską inwazję i agresję w Ukrainie

Dnia 24 lutego 2022 r., po niesprowokowanej i nieuzasadnionej rosyjskiej wojnie i agresji na Ukrainę, będącej zbrodnią w świetle prawa międzynarodowego, rzeczywistość geopolityczna w Europie uległa drastycznej zmianie. Jak dotąd Ukraina wykazała się niewiarygodnym poziomem oporu i odporności, pozbawiając Rosję możliwości realizacji jej pierwotnych celów wojennych. Unia Europejska zareagowała szybko i zdecydowanie, wprowadzając bezprecedensowe sankcje wobec Rosji i jej wspólnika, Białorusi. Wszystkie analizy wskazują na to, że ta wojna będzie długotrwałym przedsięwzięciem. Dlatego też ból, jaki społeczność międzynarodowa już zadaje rosyjskiemu reżimowi, musi być jeszcze większy, aby pomóc w jak najszybszym zakończeniu wojny.

Główne kierunki działań politycznych:
 

1. Dostarczanie broni przez UE i państwa członkowskie oraz pomoc Ukrainie w obronie własnej. UE powinna dalej wykorzystywać Europejski Instrument na rzecz Pokoju oraz wszelkie inne możliwe środki, aby pomóc w dostarczaniu broni;
2. Zapewnienie bezpiecznych korytarzy humanitarnych dla ludności cywilnej uciekającej przed atakami oraz wzmocnienie unijnej sieci pomocy humanitarnej na Ukrainie (paliwo, żywność, leki, generatory energii i mobilne miasteczka). Należy też otworzyć zielone korytarze lądowe, aby sprowadzić na Ukrainę wszystko, co jest potrzebne do zwiększenia produkcji rolnej (np. pestycydy, nawozy), oraz wywieźć z Ukrainy wszystkie produkty rolne, które można jeszcze wyeksportować.
3. Nadszedł czas na kolejne sankcje:
    
   • Wzywa się do nałożenia natychmiastowego, pełnego embarga na import ropy naftowej, węgla, paliwa jądrowego i gazu z Rosji, całkowitej rezygnacji z gazociągów Nord Stream 1 i Nord Stream 2 oraz przedstawienia planu dalszego zapewniania bezpieczeństwa dostaw energii do UE w perspektywie krótkoterminowej;
   • Rosyjskie banki zaangażowane w handel ropą naftową i węglem powinny być również wykluczone z systemu SWIFT;
   • Państwa członkowskie powinny odmówić dostępu do wszystkich portów UE statkom, których ostatnie lub następne zawinięcie do portu znajduje się w Rosji. Nasza infrastruktura nie może być wykorzystywana do zasilania maszyny wojennej;
   • Państwa członkowskie powinny wydalić ambasadorów rosyjskich oddelegowanych do ich krajów, aby zredukować rosyjską obecność dyplomatyczną do minimum;
   • Sankcje wobec Białorusi powinny odzwierciedlać te wprowadzone wobec Rosji, aby zlikwidować wszelkie luki, dzięki którym Putin mógłby skorzystać z pomocy Łukaszenki do omijania sankcji (np. bankowych czy dotyczących eksportu produktów naftowych);
   • Wprowadzenie sankcji wtórnych wobec wszystkich podmiotów, które będą pomagać reżimom rosyjskiemu i białoruskiemu w obchodzeniu sankcji;
   • Stanowiska niektórych państw, które popierają lub wstrzymują się od potępienia reżimu Putina i jego agresji, muszą mieć swoje konsekwencje;
   • Sankcje zostaną zniesione dopiero wtedy, gdy ostatni żołnierz sił okupacyjnych opuści terytorium Ukrainy zgodnie z umową zawartą z konstytucyjnym rządem Ukrainy.
4. Status Ukrainy jako kraju kandydującego: W związku z oficjalnym wnioskiem Ukrainy o członkostwo w UE, złożonym 28 lutego 2022 r., oraz konkluzjami Rady Europejskiej z 10-11 marca, która uznała, że Ukraina należy do naszej europejskiej rodziny, instytucje europejskie powinny dążyć do bezzwłocznej realizacji obietnicy przyznania Ukrainie statusu kraju kandydującego, tak aby uzasadnione aspiracje Ukrainy i jej obywateli nie stały się ofiarami wrogich żądań, z którymi obecnie mają do czynienia; ponadto powinny one dążyć do przyspieszenia integracji tego kraju z jednolitym rynkiem UE, zgodnie z formułą „wszystko oprócz instytucji” i na zasadach określonych w układzie o stowarzyszeniu;
5. Fundusz na odbudowę Ukrainy po wojnie na wzór planu Marshalla. Przesłanie to da nadzieję Ukraińcom. Fundusz powinien być hojny i finansowany ze środków UE, państw członkowskich, wpłat darczyńców oraz odszkodowań Rosji za straty wojenne, w tym rosyjskich aktywów skonfiskowanych/przeniesionych w wyniku sankcji zgodnie z prawem międzynarodowym;
6. Należy nazwać Putina i Łukaszenkę „zbrodniarzami wojennymi”. Wzywamy do wszczęcia postępowania sądowego w ramach prawa międzynarodowego w celu zbadania i ścigania wszelkich czynów, które z prawnego punktu widzenia kwalifikują się jako zbrodnie wojenne;
7. Rosja po Putinie – musimy współpracować z narodem rosyjskim. Musimy pokazać, że UE jest gotowa pomóc przyszłej demokratycznej Rosji. Rosyjska opozycja napotyka obecnie trudności w kontynuowaniu swojej pracy – nie tylko z powodu represji Putina, ale również ze względu na skutki sankcji zachodnich. Musi mieć poczucie, że jesteśmy gotowi ponownie zaprosić demokratyczną i odpowiedzialną Rosję do społeczności narodów.