1.000 ημέρες αδιάσπαστες: Η ανάγκη της Ευρώπης να εξασφαλίσει τη νίκη της Ουκρανίας

Καθώς ο κόσμος συμπληρώνει 1.000 ημέρες από την αδικαιολόγητη, απρόκλητη και παράνομη εισβολή πλήρους κλίμακας της Ρωσίας, είναι μια στιγμή για αποφασιστικότητα. Ο αγώνας της Ουκρανίας δεν είναι απλώς η υπεράσπιση της κυριαρχίας της- η μοίρα της Ευρώπης κρίνεται στα πεδία των μαχών της. Πρέπει να κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να εξασφαλίσουμε τη νίκη της Ουκρανίας.

Για να θριαμβεύσει η Ουκρανία, η Ευρώπη δεν πρέπει να παραπαίει. Η στρατιωτική και οικονομική βοήθεια πρέπει να αυξηθεί, όχι να μειωθεί. Πρέπει να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας για την προμήθεια όπλων. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πρέπει να άρουν τους περιορισμούς που εμποδίζουν την Ουκρανία να στοχεύει στρατιωτικά περιουσιακά στοιχεία εντός της Ρωσίας. Το να επιτραπεί στην Ουκρανία να εξουδετερώνει αποτελεσματικά τις απειλές στην πηγή τους δεν αποτελεί κλιμάκωση, αλλά αναγκαιότητα. Αρνούμενοι στην Ουκρανία τη δυνατότητα να πλήξει στρατιωτικούς στόχους εντός της Ρωσίας, παίζουμε στα χέρια του Πούτιν και επιτρέπουμε στο στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα της Ρωσίας να λειτουργεί ανεμπόδιστα.

Η Ουκρανία δεν μπορεί να πολεμήσει με δεμένα τα χέρια, ενώ ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πύραυλοι καταστρέφουν τις πόλεις και τις υποδομές της.

Η στρατιωτική μας υποστήριξη παραμένει ανεπαρκής σε σύγκριση με τις δυνατότητές μας. Ενώ η Ουκρανία δαπανά το 25% του ΑΕΠ της για την άμυνα, τα δυτικά έθνη συνεισφέρουν μόλις το 0,1% του συνδυασμένου ΑΕΠ τους. Μια δέσμευση τουλάχιστον 0,25% του δυτικού ΑΕΠ θα ενίσχυε σημαντικά την ικανότητα της Ουκρανίας να επικρατήσει, δημιουργώντας δυνητικά 120 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως σε στρατιωτική βοήθεια - τριπλάσια αύξηση σε σχέση με τα επίπεδα του 2023.

Αυτός ο πόλεμος απαιτεί να πάρουμε τολμηρές γεωπολιτικές αποφάσεις. Για να εξαλειφθούν οι γκρίζες ζώνες που προσκαλούν την επιθετικότητα, η Ουκρανία πρέπει να επιτύχει την ένταξη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ το συντομότερο δυνατό. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει επανειλημμένα επιβεβαιώσει τη δέσμευσή του για την ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Δεν πρόκειται μόνο για το μέλλον της Ουκρανίας- πρόκειται για τη διασφάλιση του μέλλοντος της Ευρώπης.

Πέρα από τη στρατιωτική βοήθεια, η Ευρώπη πρέπει να προετοιμαστεί για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας. Οι εκτιμώμενες ζημιές που προκλήθηκαν από τη ρωσική επιθετικότητα ξεπερνούν τα 157 δισεκατομμύρια δολάρια και η ανοικοδόμηση της Ουκρανίας θα απαιτήσει σημαντική και συνεχή οικονομική στήριξη. Το ανθρώπινο κόστος αυτού του πολέμου ήταν συγκλονιστικό. Η Ρωσία πρέπει να λογοδοτήσει για την καταστροφή που προκάλεσε. Η ΕΕ πρέπει να κλείσει τα κενά στο καθεστώς κυρώσεων που εφαρμόζει και να αξιοποιήσει τα παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία για την ανοικοδόμηση. Η θέσπιση ενός νομικού πλαισίου για τη δήμευση ρωσικών κρατικών περιουσιακών στοιχείων και η σύσταση ειδικού δικαστηρίου για την αντιμετώπιση των ρωσικών εγκλημάτων πολέμου αποτελούν ουσιώδη βήματα προς τη δικαιοσύνη.

Η αποτυχία της Ουκρανίας τώρα θα κοστίσει πολύ περισσότερο αργότερα. Η στήριξη της Ουκρανίας δεν είναι απλώς μια πράξη αλληλεγγύης - είναι μια στρατηγική επιταγή για μια ασφαλή, ενωμένη Ευρώπη. Καθώς τιμούμε τις 1.000 ημέρες αδιάλειπτης αντίστασης, ας διασφαλίσουμε ότι ο αγώνας της Ουκρανίας δεν θα παραταθεί σε άλλες χίλιες. Πρέπει να δράσουμε αποφασιστικά για να εξασφαλίσουμε τη νίκη της Ουκρανίας.