Παρέμβαση της Ε. Μελέτη στην Ολομέλεια για τον διαδικτυακό εκφοβισμό σε ΛΟΑΤΚΙ, άτομα με αναπηρία και γυναίκες

Με παρέμβασή της στην Ολομέλεια η ευρωβουλευτής της ΝΔ, κα Ελεονώρα Μελέτη, κατέδειξε δηκτικά το φαινόμενο του διαδικτυακού εκφοβισμού και ρητορικής μίσους προς άτομα ΛΟΑΤΚΙ, άτομα με αναπηρία και γυναίκες.

Η κα. Μελέτη υπογράμμισε το πόσο πολύ έχουν αυξηθεί τα περιστατικά λεκτικής βίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με αποτέλεσμα χιλιάδες άνθρωποι να γίνονται θύματα λεκτικής κακοποίησης και εξευτελισμού για τις απόψεις τους, τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, την αναπηρία τους και το φύλο τους με τις επιπτώσεις στην ψυχική τους υγεία να είναι τεράστιες και να φτάνουν συχνά σε περιπτώσεις αυτοκτονίας.

Σύμφωνα με την ευρωβουλευτή, η λεκτική βία οφείλει να αποκτήσει την ίδια βαρύτητα με την σωματική βία και να έχει συνέπειες στον θύτη με στόχο να προστατευτούν πέρα από τα σώματα και οι ανθρώπινες ψυχές. Κλείνοντας τον λόγο της, η κα. Μελέτη κατέστησε σαφές ότι η ρητορική μίσους είναι σκληρή μορφή βίας και ως τέτοια πρέπει να αρχίζει να αντιμετωπίζεται και όχι ως καταπάτηση της ελευθερίας του λόγου.

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της παρέμβασής της:

«Ευχαριστώ κ.Πρόεδρε,

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Θα ήθελα πολύ σήμερα να σας διαβάσω μερικά από τα εκατομμύρια μηνύματα που δέχονται καθημερινά, πέρα από τις θρησκευτικές ομάδες, τα άτομα ΛΟΑΤΚΙ, τα άτομα με αναπηρία αλλά και οι γυναίκες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όχι μόνο.

Ωστόσο, δεν μου το επιτρέπουν οι κανόνες αυτής της αίθουσας που καταδικάζουν και απαγορεύουν τη χρήση της κακοποιητικής γλώσσας και της λεκτικής βίας. Κανένας, βέβαια, δεν μας κατηγορεί για καταπάτηση της ελευθερίας του λόγου.

Εκεί έξω όμως στην κοινωνία, στα social media, η χρήση λεκτικής βίας όχι μόνο επιτρέπεται, αλλά έχει αυξηθεί κατακόρυφα με εκατομμύρια ανθρώπους να γίνονται θύματα λεκτικής κακοποίησης, εμπαιγμού, εξευτελισμού, διασυρμού, για τις απόψεις τους, για την εξωτερική τους εμφάνιση, για τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, την πιθανή αναπηρία τους, για το φύλο τους - αν λάβουμε υπόψιν ότι εμείς οι γυναίκες είμαστε ψηλά στη λίστα των θυμάτων.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι υποφέρουν, αρρωσταίνουν, αποσύρονται, συχνά αυτοκτονούν. Μπορεί τα σημάδια της ψυχής να μην φαίνονται όπως τα σημάδια στο σώμα, ωστόσο η σωματική βία τιμωρείται και το αποδεχόμαστε χωρίς να νιώθουμε ότι καταπατάται η αρχή της ελεύθερης βούλησης.

Γιατί λοιπόν να μην τιμωρείται και η λεκτική βία;

Γιατί κάποιοι να έχουν το δικαίωμα να ισοπεδώνουν στο «όνομα της δημοκρατίας» ψυχές, ενώ στο πλαίσιο της ίδιας δημοκρατίας τιμωρούνται όταν ισοπεδώνουν σώματα;

Γιατί να θεωρείται η προσπάθεια αντιμετώπισης  της λεκτικής βίας  καταπάτηση στην ελευθερία του λόγου και όχι κοινωνική ανάγκη;

Έχει έρθει η ώρα να δράσουμε. Έχει έρθει η ώρα να βρούμε τρόπους ώστε να ακούγονται απόψεις χωρίς να καταπατάται το δικαίωμα μερικών στην αξιοπρέπεια, στην ψυχική υγεία, στην δική τους ελευθερία. Η δημοκρατία μας δέχεται επίθεση από τον ίδιο της τον εαυτό. Η δημοκρατία μας γίνεται βίαιη γιατί η ρητορική μίσους είναι ξεκάθαρη μορφή βίας -σκληρής μάλιστα βίας- από άνθρωπο σε άνθρωπο, στην οποία δυστυχώς έχουμε καταλήξει να είμαστε θεατές ή χειρότερα ηδονοβλεψίες.»